ΕΦΗΒΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ - ΑΦΗΓΟΥΜΑΙ ΕΝΑ ΨΕΜΑ ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ (ΕΚΟΥΤΣΙΔΟΥ ΣΤ., ΠΕ02)

 ΕΦΗΒΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ 

ΑΦΗΓΟΥΜΑΙ ΕΝΑ ΨΕΜΑ ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ

(ΕΚΟΥΤΣΙΔΟΥ ΣΤ., ΠΕ02)

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ

Όλοι οι γονείς γνωρίζουν πως τα παιδιά τους  έχουν πει πολλά ψέματα σε αυτούς διότι φοβούνται να μην τους μαλώσουν ή τους στερήσουν κάτι ως επίπτωση της πράξης που κρύβουν. Όμως αν το ψέμα μαθευτεί, η επίπτωση θα είναι μεγαλύτερη, γι' αυτό τα παρακάτω θα μείνουν μεταξύ μας!

Πριν από 2 χρόνια οι γονείς μου μού αγόρασαν ένα mountain bike. Στους πρώτους 6 μήνες έκανα βόλτες στο πάρκο της περιοχής μου με τους φίλους μου. Φέτος στις αρχές του καλοκαιριού οι γονείς μου με άφησαν να βγω έξω στους δρόμους της Νικόπολης. Συνέχεια μου έλεγαν "να προσέχεις και να προσέχεις" .

Οι περισσότεροι δρόμοι ήταν άγνωστοι για εμένα, όμως τώρα που τους έχω μάθει απ' έξω και ανακατωτά, είμαι πιο άνετος, δηλαδή δεν έχω τον φόβο να χαθώ.

Μια μέρα συζητούσαμε εγώ και ο φίλος,  με τον οποίο κάνουμε ποδήλατο μαζί, με τις μαμάδες μας και μέσα στην συζήτηση  αναφέραμε ότι πλέον φτάνουμε τα 40χλμ/ώρα σε 20 δευτερόλεπτα (σχετικά γρήγορα για ποδήλατο).Από τότε μου λέει η μαμά μου να μην τρέχω πάνω από 45χλμ/ώρα, όμως η αλήθεια είναι πως πολλές φορές τρέχω πάνω από 60χλμ/ώρα. Μάλιστα θυμάμαι χαρακτηριστικά μία μέρα που έτρεξα με 69χλμ/ώρα και ήμασταν ενθουσιασμένοι με τον φίλο μου.

Αυτό είναι ψέμα που λέω στους μου εδώ και 6 μήνες και νομίζω πως θα το λέω για πολύ καιρό ακόμη!    

Γιώργος, Α1

 

Πέρσι την Πρωταπριλιά αποφασίσαμε εγώ, η αδερφή μου και η μητέρα μου να κάνουμε μια φάρσα στον πατέρα μου. Θα του λέγαμε ένα ψέμα για να δούμε πώς θα αντιδράσει αλλά θα του αποκαλύπταμε αμέσως την αλήθεια.

   Το απόγευμα εκείνης της ημέρας πήραμε τηλέφωνο τον πατέρα μας και τον βάλαμε σε ανοιχτή ακρόαση για να ακούει και η μητέρα μας. Του είπαμε ότι δεν ξέρουμε που βρίσκεται η μαμά, ότι είμαστε μόνες μας στο σπίτι και ότι φοβόμασταν πολύ. Προσπαθήσαμε να κάνουμε πως κλαίμε για να είμαστε πιο πειστικές ότι είχαμε πανικοβληθεί. Επίσης, του είπαμε πως ούτε η γιαγιά ήταν σπίτι για να πάμε εκεί και του ζητήσαμε να έρθει γρήγορα.

   Η μητέρα μου καθόταν δίπλα μας και γελούσε ενώ ο πατέρας μας θύμωσε πάρα πολύ γιατί μας πίστεψε και μας είπε ότι έρχεται κατευθείαν σπίτι. Κλείσαμε το τηλέφωνο και αφού γελάσαμε για λίγο είπαμε να του πούμε την αλήθεια. Τον ξαναπήραμε τηλέφωνο και του είπαμε ότι όλα ήταν μια πρωταπριλιάτικη φάρσα. Αν και παρέμεινε για λίγο ακόμα νευριασμένος, το βράδυ που γύρισε σπίτι μας ζήτησε να μην ξανακάνουμε παρόμοια πλάκα.

Δήμητρα, Α1

 

Ένα πρωί ξύπνησα, πήγα σχολείο, γύρισα, έφαγα και έπρεπε κατευθείαν να φύγω για τα αγγλικά, στα οποία έγραφα τεστ. Ξεκίνησα,λοιπόν, να γράφω και αφού τέλειωσα το τεστ, το έδωσα και έφυγα στο σπίτι μου. Την επόμενη φορά, πήγα στα αγγλικά και κυρία μου έδωσε το τεστ μου. Είχα πάρει 80%. Γύρισα στο σπίτι και η μαμά μου με ρώτησε τι πήρα. Της είπα πως πήρα 90% και όχι 80. Αφού πέρασε η ώρα κάποια στιγμή πήγα να της εξηγήσω τα λάθη μου. Όμως μπερδεύτηκα και της είπα πήρα 80% επειδή…  Και εκεί με διακόπτει και μου λέει "90 δεν είπες ότι πήρες;" Προσπάθησα να το καλύψω αλλά δε με πίστεψε. Τελικά καρφώθηκα μονή μου και φυσικά μου έβαλε τιμωρία. Από τότε δεν της ξαναέκρυψα τίποτα και της λέω όλη την αλήθεια πάντα. 

Μαργαρίτα, Α1

 

  Η αλήθεια είναι πως όταν ήμουν μικρή έκανα πολλές αταξίες. Μερικές από αυτές οι γονείς μου τις ξέρουν, ενώ άλλες καλό θα ήταν να μην τις μάθουν!

Μία φορά το καλοκαίρι όταν ήμουν μικρή έσπασα κατά λάθος ένα βάζο της μαμάς μου. Όταν το είχαμε αγοράσει, η μαμά μου με είχε συμβουλέψει να είμαι πολύ προσεκτική με αυτό το βάζο καθώς της άρεσε πολύ. Όταν περνούσα από το σημείο που βρισκόταν  το βάζο πρόσεχα πολύ , μέχρι που μία μέρα έτσι όπως έτρεχα μέσα στο σπίτι έπεσα και το έσπασα. Αγχώθηκα πολύ μόλις συνειδητοποίησα τι έκανα. Το μόνο πράγμα που σκεφτόμουν ήταν πώς θα της το πω, που ακόμα και αν δεν της το έλεγα, θα το έπαιρνε είδηση από μόνη της. Τότε σκέφτηκα να πω στην μαμά μου πως το έσπασε η αδερφή μου, αφού έτσι κι αλλιώς θα με πίστευε καθώς είμαι η μικρότερη. Η μαμά  μου μάλωσε την αδερφή μου και της είπε την επόμενη φορά να είναι πιο προσεκτική. Ευτυχώς  που η αδερφή μου ήταν θυμωμένη και δεν μου μιλούσε! Μέχρι και σήμερα η μαμά μου πιστεύει πως η αδερφή μου ευθύνεται για ό,τι έγινε. Τώρα που έχω μεγαλώσει, έχω μετανιώσει γι'  αυτό που έκανα και είμαι σίγουρη πως δε θα το ξανακάνω (εκτός και αν είναι μεγάλη ανάγκη!). 

Φωτεινή, Α1

 

Ένα από τα ψέματα που έχω πει στους γονείς μου είναι αυτό που θα σας πω. Χθες το μεσημέρι όταν γύρισα από το σχολείο πήρα την απόφαση να φτιάξω μπισκότα για τα γενέθλια της μαμάς μου που είχαν περάσει. Γενικά, ξέρω να μαγειρεύω, οπότε πίστεψα πως δεν θα υπάρξει πρόβλημα (να σημειωθεί εδώ πως δεν έχω ξανά δοκιμάσει να φτιάξω γλυκά μόνη μου!). Πήρα τα υλικά που χρειαζόμουν, μάλιστα πήρα τα διπλάσια καθώς ήμουν πολύ σίγουρη πως θα έβγαιναν πολύ νόστιμα τα μπισκότα. Τα βάζω στο μίξερ με τη σειρά όπως έλεγε η συνταγή. Όμως υπήρχε ένα πρόβλημα, δεν έλεγε πουθενά πόση ώρα έπρεπε να χτυπήσω τα υλικά, οπότε τα χτύπησα για λίγο χωρίς να δώσω πολύ σημασία. Όταν έφτασα στο σημείο '' πλάθουμε τα μπισκότα και τα βάζουμε στον φούρνο..'' κατάλαβα ότι κάτι πάει λάθος! Η ζύμη έμοιαζε περισσότερο με νερό παρά με ζύμη! Πίστεψα πως ήταν καλή ιδέα να πετάξω τη ζύμη στα σκουπίδια και να πω στη μαμά μου πως το βούτυρο το είχε ρίξει ο αδερφός μου κατά λάθος κάτω και ότι το γάλα το ήπιαμε... Δεν της έχω πει την αλήθεια και δεν σκοπεύω να την πω!

Άννα, Α1

 

 Όταν ήμουν λίγο πιο μικρή, περίπου 10 ετών, είχα μια μικρή εμμονή με μια παιδική σειρά κινουμένων σχεδίων. Εκείνη την περίοδο έβγαινε η επόμενη σεζόν και ήθελα αναμφισβήτητα να τη δω. Μια φίλη μου  επίσης την έβλεπε και με κάλεσε στο σπίτι της να τη δούμε παρέα, μια και ανυπομονούσαμε τόσο καιρό. Μόνο που όταν πήγα να ρωτήσω τη μαμά μου μού είπε όχι διότι δε γνώριζε καλά το κορίτσι και δεν ήθελε να πάω. Εγώ, όμως, την επόμενη μέρα που ήταν να συναντηθούμε σπίτι της είπα στη μαμά μου ότι θα βγω απλώς έξω μαζί της. Πήγαμε, τέλος πάντων, στο σπίτι της, το είδαμε, έγινε η δουλειά μας. Όταν ,όμως, γύρισα σπίτι είδα τη μαμά μου να με κοιτάει με ένα αυστηρό βλέμμα και αγχώθηκα. Τότε μου είπε πως συνάντησε τη μαμά της στο σουπερμάρκετ, έμαθε πως πήγα σπίτι της και έφαγα και μια τιμωρία. Από τότε έμαθα να μην της λέω ψέματα, γιατί ξέρω πως ό τι και να γίνει θα το μαθαίνει! Αν και αυτό μπορεί να ήταν σύμπτωση, τις περισσότερες φορές με καταλαβαίνει έτσι κι αλλιώς!

Ραφαηλία, Α1

Ένα ψέμα που έχω πει στους γονείς μου  είναι το εξής. Πριν από κάμποσους μήνες θα γιορτάζαμε την πρωτομαγιά. Οι γονείς μου ασχολούνταν με το μαγείρεμα, ο αδελφός μου έπαιζε με τα αυτοκινητάκια του και εγώ τριγυρνούσα δίχως να έχω τι να κάνω.  Τότε μου έρχεται μια ιδέα, να βάλω το αναψυκτικό στον καταψύκτη. Με το που το έκανα ένιωσα περήφανος, διότι βοήθησα σε κάτι και εγώ. Οι ώρες περνούσαν και έφτασε επιτέλους η ώρα για το τραπέζι. Κατά την διάκια του φαγοποτιού ακούγεται ένα ΜΠΑΑΑΑΑΑΜ!!! Αμέσως η μητέρα μου έτρεξε να δει τι έγινε. Με το που άνοιξε την πόρτα της κατάψυξης βγαίνει από τα ψυγείο ένα σιντριβάνι από αναψυκτικό, διότι το γυάλινο μπουκάλι έσκασε. Δεν άργησε πολύ η μυτερά μου να ρωτήσει ποιος το έβαλε εκεί μέσα το γυάλινο μπουκάλι. Τότε εγώ της είπα πως εγώ δεν έκανα τίποτα και κατακόκκινος απέφευγα να την αντικρίσω. Η μαμά μου το κατάλαβε και με παρηγόρησε, μα το τελευταίο που μου είπε ήταν πως άμα χάλαγε το ψυγείο θα μου έκοβε τα αυτιά! Αμέσως εγώ της υποσχέθηκα πως δεν θα το ξανακάνω και αυτή με συγχώρησε .

Γιώργος, Α1

Μια μέρα που έπαιζα playstation έχασα και γι' αυτό νευρίασα πολύ. Έτσι, χτύπησα με δύναμη το τηλεκοντρόλ με αποτέλεσμα να σπάσει ο μοχλός του. Αλλά για να μη με μαλώσουν οι γονείς μου είπα πως δεν ήξερα γιατί έσπασε  και με πίστεψαν, οπότε τη γλίτωσα και δε θα το ξανακάνω ποτέ.

Παϊσιος, Α1

Πριν 3 βδομάδες εκεί που τελείωσα το φαγητό μου, σηκώθηκα  να βάλω το πιάτο μου στον νεροχύτη και κατά λάθος έριξα ΤΟ ΒΑΖΟ με το χέρι μου! Εκείνη τη στιγμή πανικοβλήθηκα γιατί ήταν το αγαπημένο βάζο της μητέρας μου και αμέσως πήρα μια σκούπα και άρχισα να μαζεύω τα γυαλιά. Όμως για να μη με μαλώσει εμένα η μητέρα μου έδωσα μερικά λεφτά στην αδερφή μου για να πει ότι αυτή το έσπασε. Έτσι κι έγινε! Με αυτόν τον τρόπο γλίτωσα την τιμωρία!

Γιώργος, Α1

Το προηγούμενο καλοκαίρι εγώ με την ξαδέρφη μου είχαμε κανονίσει να πάμε στη Waterland. Εγώ, όμως, δεν ήθελα να πληρώσω και το βράδυ καθώς σκεφτόμουν τι να κάνω θυμήθηκα ότι πάντα για τον ξάδερφό μου και την ξαδέρφη μου που είναι 17 και 15 χρονών πληρώνει η μαμά τους. Οπότε μόλις την άλλη μέρα πήγα στο σπίτι τους για να με πάρουν έκλεψα την κάρτα. Όμως πριν φύγουμε ήθελαν να ελέγξουν αν την έχουν πάρει μαζί τους κι εγώ κατευθείαν την έβαλα στη θέση της. Στη διαδρομή, επειδή η ξαδέρφη μου κοιμόταν δίπλα μου  και είχε αυτή μέσα στην τσάντα της την κάρτα, εγώ σαν πονηρό παιδί την έκλεψα και μόλις φτάσαμε τους είπα ότι με τη δική μου κάρτα θα πληρώσω ενώ στην πραγματικότητα ήταν η δική τους. Έτσι πλήρωσα και για τους τρεις μας. Μόλις τελειώσαμε και πήγαμε στο σπίτι τους, η μαμά τους άρχισε να τους μαλώνει, γιατί δεν τους είχε επιτρέψει να αγοράσουν φαγητό και τότε τα ξαδέρφια μου κατάλαβαν τι έκανα. Τους χρωστούσα τα λεφτά και από τότε δεν το ξανάκανα.

Άγγελος, Α1

Όταν ήμουν μικρή, δε μιλούσα πολύ και συνήθιζα να δείχνω τι θέλω. Μια μέρα πήγα στο ψυγείο και πήρα το μπουκάλι με το γάλα. Όμως μου έπεσε κάτω. Τότε ήρθε η αδερφή μου και μετά η μαμά μου και επειδή φοβήθηκα είπα πως η αδερφή μου έριξε το γάλα. Τότε τιμωρήθηκε η αδερφή μου κι εγώ πήγα να παίξω με τα παιχνίδια μου!

Α1

Ένα από τα ψέματα που έχω πει στους γονείς μου είναι ότι θα πήγαινα βόλτα με τους φίλους μου αλλά εγώ πήγα στο κέντρο για να βγάλω φωτογραφίες τα λεωφορεία. 

Είχαν μείνει μερικές μέρες μέχρι τα σχολεία να ανοίξουν κι εγώ είχα βαρεθεί, γι' αυτό σκέφτηκα να πάω στο κέντρο να βγάλω μερικές φωτογραφίες για να τις ανεβάσω στο instagram. Οι γονείς μου με πίστεψαν πως θα πάω βόλτα με τους φίλους μου και μου έδωσαν 1 ευρώ με το οποίο αγόρασα τα εισιτήρια για το λεωφορείο. Μόλις έφτασα στο κέντρο, μου ήρθε μήνυμα στο τηλέφωνό μου. Νόμιζα πως ήταν οι γονείς μου αλλά ήταν η αδερφή μου. Φοβήθηκα τόσο πολύ που πήγα να πέσω από τις σκάλες του λεωφορείου! Αφού πέρασε μισή ώρα κάνοντας βόλτα στο κέντρο, είπα να γυρίσω σπίτι, επειδή οι γονείς μου θα ανησυχούσαν. Μόλις έφτανα στη στάση, είδα πω το λεωφορείο μόλις έφυγε και γι' αυτό άρχισα να τρέχω προς την επόμενη στάση, η οποία ήταν λιγάκι μακριά. Τελικά πρόλαβα να φτάσω πρώτος, επειδή ο δρόμος είχε πολλή κίνηση. Όταν όμως έφτασε το λεωφορείο, ήταν τόσο γεμάτο, που όταν ήταν να κλείσουν οι πόρτες, έκλεισαν με το ζόρι. Έτσι, μέχρι το τέλος της διαδρομής ήμασταν σαν τα ψάρια σε κονσέρβα! 

Όταν έφτασα σπίτι, η μαμά μου με ρώτησε πού κάναμε βόλτα κι εγώ της απάντησα πως κάναμε βόλτα στο πάρκο. Βεβαίως, αυτή με πίστεψε και πήγα αμέσως στο δωμάτιό μου να ανεβάσω τις φωτογραφίες...

Μιχάλης, Α1

Πριν μια βδομάδα η γιαγιά μου έδωσε στη μαμά μου το βάζο της για να το προσέξουμε να μην πάθει τίποτα όσο θα λείπει για τις διακοπές. Ο ξάδερφός μου όμως που είχε έρθει μια μέρα επίσκεψη στο σπίτι είπε να παίξουμε ποδόσφαιρο κι εγώ κατά λάθος έριξα την μπάλα στο βάζο και αυτό έσπασε. Τότε ήρθε η μαμά μου και ρώτησε ποιος το έσπασε κι εγώ είπα ψέματα πως το έσπασε ο ξάδερφός μου.

Σωτήρης, Α1

Πολλές φορές έχω πει ψέματα για το ότι είμαι άρρωστη στην  μαμά μου αλλά δεν έπιανε κάθε φορά. Θυμάμαι μια φορά που δεν ήθελα να πάω σχολείο, γι' αυτό είπα στη μαμά μου πως μου πονάει η κοιλιά .... Δεν ξέρω αν με είχε πιστέψει τότε. Πάντως με άφησε να μείνω σπίτι. Εγώ χαρούμενη που πέτυχα αυτό που ήθελα έκατσα όλη μέρα σπίτι και βγήκα και βόλτα το μεσημέρι ασχέτως αν η μαμά μου κατάλαβε πως έλεγα ψέματα. Την άλλη μέρα ξύπνησα και άρχισα να μην νιώθω καλά στην πραγματικότητα! Αλλά η μαμά μου δεν με πίστευε με την καμιά γι' αυτό και πήγα σχολείο αλλά τελικά πήρα άδεια και γύρισα σπίτι. Από τότε δεν έχω ξαναπεί ψέματα σε κανέναν για το αν είμαι καλά η όχι!

Αναστασία, Β1

Ένα ψέμα που είχα πει στους γονείς μου ήταν ότι, όταν με πείραζε ο αδερφός μου, έκανα ψέματα ότι με βαρούσε και έκλαιγα από μόνος μου, ώστε να τον βάλουν τιμωρία. Όμως δεν πετύχαινε σχεδόν ποτέ!

Πέτρος, Α1

Πριν από λίγες μέρες μου συνέβη κάτι απροσδόκητο και που δεν έπρεπε να μάθει η μητέρα μου, ή, ακόμα καλύτερα, να μου συμβεί!

   Ήμουν βόλτα με τους φίλους μου και πήγαμε να κάτσουμε σε μια μπουγάτσα για να φάμε. Παρήγγειλα μια λουκανόπιτα που κόστιζε δύο ευρώ (μεταξύ μας, πανάκριβη για λουκανόπιτα!) κι οι υπόλοιποι παρήγγειλαν από μια μπουγάτσα γλυκιά ο καθένας. Όταν την πήρα στα χέρια μου, αυτά λαδώθηκαν κι άρχισαν να γλιστράνε. Μετά από καμιά ώρα περίπου, άκουσα τον ήχο της ειδοποίησης ενός μηνύματος από το κινητό μου. Τότε, έβαλα το χέρι μου στην τσέπη, έπιασα όσο πιο καλά μπορούσα το τηλέφωνο και διάβασα το μήνυμα. Καθώς το έβαζα πίσω στην τσέπη, μου γλίστρησε κι έπεσε με την οθόνη στο πάτωμα. Όταν το σήκωσα από κάτω, είδα τις γραμμές που είχαν δημιουργηθεί από το σπάσιμο.

   Έμεινα στήλη άλατος για μερικά δευτερόλεπτα, ώσπου να συνειδητοποιήσω τι είχε συμβεί. Ύστερα σκέφτηκα πως έπρεπε να φύγω, μιας κι η ώρα είχε περάσει. Έτσι πλήρωσα κι έφυγα, σκεπτόμενος το πώς θα  έλεγα στους γονείς μου για το συμβάν αυτό.

   Όταν γύρισα στο σπίτι, παρίστανα τον άνετο. <<Πώς πέρασες στη βόλτα σου; >> με ρώτησε η μαμά μου. <<Τέλεια!>> της είπα εγώ. <<Καλύτερα δε γίνεται!>>.

   Για μερικές μέρες δεν είχε καταλάβει τίποτα, ώσπου μόλις χθες είδε τη ραγισμένη οθόνη, επειδή είχα αφήσει το κινητό πάνω στο γραφείο μου κι αυτή έτυχε να περνάει από 'κει. Φυσικά μου φώναξε, επειδή της έκρυψα την αλήθεια. Προσπάθησα να της εξηγήσω, αλλά μάταια. Δεν έπαιρνε από λόγια εκείνη τη στιγμή. Και με το δίκιο της, εδώ που τα λέμε, μιας κι ήταν το τρίτο κινητό στη σειρά...

   Τουλάχιστον, τώρα, ξέρει την αλήθεια και δε χρειάζεται να αγχώνομαι για το αν θα με επιπλήξει ή όχι...Το έκανε ήδη!

Γιώργος, Β1

   Όταν ήμουν πιο μικρή γκρίνιαζα συνεχεία για το πόσο ήθελα να πάρω τη μεταξένια, ένα μικρό, χνουδωτό σκουληκάκι. Η μαμά μου βέβαια έλεγε πως είναι πεταμένα λεφτά και να μην πιστεύω όσα βλέπω στη τηλεόραση. Μετά από πολύ κλάμα το όνειρο του 8χρονου εαυτού μου έγινε πραγματικότητα! Οι γονείς μου με προειδοποίησαν να μην την αφήνω σε κοινό χώρο καθώς ο Ντέρεκ το σκυλί μας θα μπορούσε να την έτρωγε.

  Εγώ μέσα στην τρελή χαρά δεν έδωσα πολύ βάση και πήγα αμέσως να παίξω μαζί με τη μεταξένια. Αλλά αυτή σα να μην ανταποκρινόταν όπως φαινόταν στη διαφήμιση! Τότε θυμήθηκα τα λόγια της μαμάς μου, νεύριασα και την πέταξα κάπου στο σαλόνι.

 Την επόμενη μέρα ο Ντέρεκ δεν ξυπνούσε, μαντέψτε γιατί... Οι γονείς μου νευριασμένοι και στεναχωρημένοι ρωτούσαν για το πώς βρέθηκε εκεί το παιχνίδι. Εγώ υποκρινόμενη την κλαμένη, καθώς δεν μπορούσα να αντιληφθώ τη σοβαρότητα της κατάστασης, έκανα την ανήξερη.

   Μέχρι και σήμερα κανένας δεν έχει μάθει γι΄ αυτό το θλιβερό γεγονός. Αιώνια η μνήμη του Ντέρεκ!  Ελπίζω να έχει βρει την δικαιοσύνη που του άξιζε κάπου εκεί πάνω.

Κυριακή, Β1

Μια μέρα και πιο συγκεκριμένα ένα βράδυ καθόμουν και έβλεπα τηλεόραση στο σαλόνι του σπιτιού μου. Εκείνο το βράδυ όλοι έλειπαν. Η αδερφή μου ήταν στη δουλειά της και η μαμά μου και ο μπαμπάς μου είχαν πάει επίσκεψη σε κάποιους συγγενείς μας. Τέλος πάντων, πήγα να φάω το βραδινό μου. Κυρίως τρώω δημητριακά και εκείνο άρχιζα να ετοιμάζω για να φάω. Πήρα το μπολάκι που τρώω πάντα μέσα τα δημητριακά και το γάλα και ήμουν έτοιμος. Αλλά έχω μια συνήθεια, να τρώω στον καναπέ και όχι στο τραπέζι το συγκεκριμένο φαγητό. Έτσι, όμως, όπως έτρωγα μου γλίστρησε το μπολ μέσα από τα χέρια μου και έπεσε όλο πάνω στο χαλί και στο πάτωμα. Ευτυχώς που είχα φάει το μισό! Πού να μου έπεφτε και όλο! Εκείνη τη στιγμή σαν να μην έφτανε αυτό ακούω το τηλέφωνο να χτυπάει. Το σηκώνω και είναι η μαμά μου. Λέω από μέσα μου "Λες να μου πουν ότι έρχονται;" και σαν να το ήξερα μου λέει ότι επιστρέφουν σε 5 λεπτά. Παίρνω δυο βαθιές ανάσες και σε ταχύτητα φωτός αρχίζω να σφουγγαρίζω τα πάντα, μέχρι που έφτασαν οι γονείς μου. Εγώ αγχωμένος τους κοιτάζω. Μετά από την κλασική κουβέντα "τι κάνεις;" και τα σχετικά, διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει το μπολ. Τους λέω εγώ ότι, επειδή είχε ήδη μια ρωγμή, έτσι όπως το κατέβαζα από το ράφι έσπασε στα χέρια μου. Στην αρχή νόμιζα ότι τους ψάρωσα αλλά έλα που όλες οι μαμάδες έχουν το ύφος εκείνο που ξέρουν ότι τους λες ψέματα! Άρχισε να ψάχνει κάτω από τον καναπέ και διαπιστώνει ότι υπάρχουν κομματάκια από τα δημητριακά. Λέω τότε "πάει το κατάλαβε"! Όντως το κατάλαβε και επειδή δεν μπορούσα να το σώσω, είπα όλη την αλήθεια. Τελικά μου είπαν να προσέχω για να μη συμβεί ξανά και άλλη φορά, παρόλο που νόμιζα πως θα με μαλώσουν!

Παναγιώτης, Β1

Πολλές φορές, εμείς τα παιδία, φοβόμαστε την αντίδραση των γονιών μας οπότε είναι λογικό να λέμε κάποια ψέματα ή να κάνουμε θέατρο ώστε να μη μας μαλώσουν. Έτσι κι εγώ, όταν ήμουν μικρή έκανα πολλές ζημιές. Θυμάμαι μια φορά, είχα σπάσει ένα βάζο και είχα φοβηθεί πάρα πολύ. Όταν το έμαθε η μαμά μου, άρχισε να μας μαλώνει κι εγώ σαν παιδί από τον φόβο μου κατηγόρησα τη μικρή μου αδερφή με αποτέλεσμα να τιμωρηθεί εκείνη. Αργότερα, βέβαια, άρχισα να έχω τύψεις και τελικά είπα στη μαμά μου ότι το έκανα εγώ. Μια άλλη φορά, πρόσφατα, ήθελα να βγω με μια φίλη μου και δύο φίλους μου. Άλλα γνωρίζω πως οι γονείς μου δε με αφήνουν να βγαίνω με αγόρια. Οπότε τους είπα πως θα βγω με τις συμμαθήτριές μου. Και για να μην καταλάβουν κάτι πήρα μια μια από τα κορίτσια και τις είπα πως αν η μαμά μου τους πάρει τηλέφωνο να της πουν πως είναι μαζί μου. Κάποιες φορές τα ψεματάκια χρειάζονται!

Πολυξένη, Β1

ΙΣΤΟΡΙΑ- ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ (ΕΚΟΥΤΣΙΔΟΥ ΣΤ., ΠΕ02)

 ΙΣΤΟΡΙΑ- ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ (ΕΚΟΥΤΣΙΔΟΥ ΣΤ., ΠΕ02)

Υποθέστε ότι είστε ένα από τα ανώτερα μέλη της Φιλικής Εταιρείας και δίνετε οδηγίες σε ένα υποψήφιο μέλος για τη διαδικασία ένταξής του στη μυστική αυτή οργάνωση.

(επικοινωνιακό πλαίσιο: οδηγίες)

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ

Λοιπόν, για να ενταχθείς και να γίνεις δηλαδή μέλος της μυστικής μας οργάνωσης δεν είναι και τόσο εύκολο. Για την ακρίβεια είναι εξαιρετικά δύσκολο. Αρχικά, για να γίνεις μέλος θα πρέπει πρώτα τα περάσεις κάποιες δοκιμασίες για ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Απ' ό τι καταλαβαίνεις θα είσαι κάτω από συνεχή και λεπτομερή παρακολούθηση, για να δούμε τι είδους άνθρωπος είσαι αλλά και τον βαθμό αφοσίωσής σου σε σχέση με την ελευθερία. Αν κρίνουμε ότι είσαι ικανός, να γίνεις μέλος της εταιρείας, θα ορκιστείς μέσω μιας μεγάλης τελετής. Τι θα ορκιστείς; Απόλυτη πίστη και ολοκληρωτική αφοσίωση στον σκοπό που έχουμε, την απελευθέρωση των Ελλήνων. Οι επιπτώσεις αν παραβείς τους κανόνες που έχουμε ορίσει και έχεις συμφωνήσει με αυτούς είναι απλές, δηλαδή όπως μπορείς να καταλάβεις ο θάνατος. Τέλος, θα πρέπει να γνωρίζεις ότι λειτουργούμε με ψευδώνυμα και για την επικοινωνία μας χρησιμοποιούμε ένα κρυπτογραφημένο αλφάβητο για ευνόητους λόγους. Αυτά. Καλή επιτυχία, μικρέ!

Νικηφόρος, Γ3

Για να ενταχθείς ως μέλος στη Φιλική Εταιρία, πρέπει να περάσεις από πολλά στάδια. Πρώτα γίνεται η μύηση στην πρώτη βαθμίδα και για να περάσεις στην επόμενη βαθμίδα <<των ιερέων>> υπάρχει ένα πρωτόκολλο. Παρακολουθείται ο χαρακτήρας σου, τα ιδανικά, ο πόθος σου για ελεύθερη πατρίδα, ώστε να κριθεί ο βαθμός αφοσίωσής σου. Μετά κάνεις έναν διάλογο με έναν μυητή που θέτει ερωτήσεις για τις σχέσεις σου με τη Φ.Ε και το ότι μπορεί να χάσεις και τη ζωή σου για τον αγώνα. Εάν νιώθεις έτοιμος και ικανός να ενταχθείς, τότε περνάς στη βαθμίδα των ιερέων. Πραγματοποιείς συνάντηση την επόμενη νύχτα, σε ένα ασφαλές σπίτι με έναν μυητή, όπου φέρνεις ένα μικρό κίτρινο κερί και μπροστά σε μία εικόνα γονατιστός, δίνεις τον όρκο των Φιλικών.

 

ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ Γ1

Η διαδικασία της μύησης είναι περίπλοκη, και για να στρατολογηθείς θα πρέπει να περάσεις από πολλά στάδια. Η μύηση ξεκινά με τους συστημένους ως πρώτη βαθμίδα και για να περάσεις στην επόμενη αυτή των «ιερέων» ακολουθείται ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο. Καταρχήν υπάρχει λεπτομερής παρακολούθηση του χαρακτήρα, των ιδανικών, του πόθου για την ελεύθερη πατρίδα, για να κριθεί ο βαθμός αφοσίωσής σου. Όποιος περνά αυτήν τη διαδικασία, και κρίνεται κατάλληλος για να πάρει τον βαθμό του ιερέα, τον αναλάμβανε ο μυητής. Αρχικά διεξάγεται ένας σημαντικός διάλογος μεταξύ τους όπου ο μυητής θέτει ερωτήσεις για τη σχέση του με την Φιλική Εταιρεία, για το ότι θα είναι έτοιμος να χάσει και τη ζωή του για τα ιδεώδη της, για το πόσο αισθάνεται έτοιμος και ικανός να προχωρήσει. Εάν οι απαντήσεις είναι ικανοποιητικές τότε περνάς στη βαθμίδα των Ιερέων και η διαδικασία συνεχίζεται την επόμενη νύχτα. Θα συναντηθείς με τον μυητή σε ένα κρυφό και ασφαλές σπίτι. Εκεί ο μυητής στήνει ένα εικόνισμα στο τραπέζι και ανάβει ένα κερί. Τότε ο μυητής ρωτάει αν θεωρείς πως δεν είσαι ικανός και θες να παραιτηθείς. Άμα η απάντησή σου είναι «Το εστοχάστηκα και στέργω», τότε η διαδικασία συνεχίζεται. Στην συνέχεια ακολουθεί η διαδικασία του όρκου. Ο μυητής σου δίνει το κερί και κάνετε και οι δύο τον σταυρό σας. Τότε ο μυητής διαβάζει τον  «μεγάλο όρκο» κι εσύ πρέπει να τον  επαναλάβεις. Σε αυτήν την φάση, θα πρέπει να ορκιστείς ότι θα παραμείνεις πιστός στην Φιλική Εταιρεία, ότι θα έχεις μίσος κατά των τυράννων, ότι θα συμβάλλεις στον αγώνα και ότι δεν θα φανερώσεις τα μυστικά της Εταιρείας. Αν παραβείς τον όρκο, θα πρέπει να γνωρίζεις ότι θα υπάρξουν συνέπειες. Αφού τελειώσει ο όρκος, ο μυητής δηλώνει επίσημα ότι είσαι πλέον μέλος της Φιλικής Εταιρείας.

Χριστόφορος, Γ2

Για να γίνεις μέλος της Φιλικής Εταιρείας πρέπει να περάσεις τη διαδικασία της μύησης. Πρώτα πρέπει να κάνεις έναν διάλογο κατά τον οποίο ο μυητής θα σου κάνει κάποιες ερωτήσεις. Αν οι απαντήσεις σου είναι ικανοποιητικές θα ξανασυναντηθείτε το βράδυ. Εκεί θα δώσεις όρκους και όταν ο μυητής σβήσει το κερί το οποίο θα είναι αναμμένο, πλέον θα γίνεις ιερέας της Φιλικής Εταιρείας. Επίσης, θα προσφέρεις χρηματικό ποσό για τους σκοπούς της εταιρείας.

Άννα, Γ2

Για να γίνεις μέλος της Φιλικής Εταιρείας, πρέπει πρώτα να κάνεις τα εξής πράγματα: Πρώτα θα μιλήσουμε λεπτομερώς για να δω τον χαρακτήρα σου και την αφοσίωσή σου στην υπόθεση της ελευθερίας. Αν κριθείς ώριμος, θα σε αναλάβει ο μυητής. Θα γίνει ένας διάλογος ανάμεσά σας στον οποίο ο μυητής θα σου θέσει κάποιες ερωτήσεις για τη σχέση σου με τη Φιλική Εταιρεία, για το αν μπορείς να χάσεις και τη ζωή σου γι' αυτήν, για το αν είσαι έτοιμος και ικανός να προχωρήσεις. Εάν οι απαντήσεις σου είναι ικανοποιητικές, θα σου ανακοινώσουμε ότι πρόκειται να περάσεις στη βαθμίδα των ιερέων και θα ξανασυναντηθούμε την επόμενη νύχτα. Εκεί θα σε ρωτήσουμε για τελευταία φορά για το αν είσαι σίγουρος να το κάνεις. Τέλος, θα ορκιστείς σε κάποια πράγματα που θα σου πούμε.

Αντώνης, Γ3

- Να ξέρεις πως η Φιλική Εταιρεία είναι πολύ κλειστή ως προς την ένταξη νέων μελών, οπότε θα πρέπει να σου  κάνω πολλές ερωτήσεις και να περάσεις από κάποιες δοκιμασίες, για να σιγουρευτούμε για την αντοχή, την πυγμή, τη μαχητικότητα και το πάθος σου για την απελευθέρωση της πατρίδας. Πόσο, λοιπόν, επιθυμείς να ελευθερωθεί η Ελλάδα και τι θα ήσουν διατεθειμένος να κάνεις γι' αυτό;

- Θα έδινα και τη ζωή μου ακόμα στον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο. Θέλω τα παιδιά μου να μη περάσουν αυτά που περνάμε εμείς, να μη ζήσουν κάτω από τον τούρκικο ζυγό.

- Πόσο αντέχεις στις κακουχίες, στην πείνα και τη δίψα;

- Αντέχω αρκετά και είμαι διατεθειμένος να σας το δείξω με οποιονδήποτε τρόπο.

- Ωραία, θαρρώ πως έχεις μεγάλο πάθος, οπότε θα μπορούσες να ενταχθείς στη Φιλική Εταιρεία, αφού πρώτα ορκιστείς στο Ευαγγέλιο ότι δε θα μας προδώσεις και θα τηρήσεις όλα όσα πρέπει για να υπάρξει εχεμύθεια.

Αλεξάνδρα, Γ3

Χαίρομαι ιδιαίτερα που ενδιαφέρεστε να συμμετέχετε στην οργάνωσή μας και να γίνεται έτσι ένα από τα μέλη της. Για να πραγματοποιηθεί όμως αυτό θα πρέπει να ακολουθηθεί μια συγκεκριμένη διαδικασία. Από τη στιγμή που σας έχει συστήσει κάποιο από τα μέλη μας σημαίνει ότι έχετε ήδη περάσει στην πρώτη βαθμίδα. Για να συνεχίσετε όμως και να περάσετε στην επόμενη βαθμίδα, αυτή των Ιερέων, θα πρέπει να σας γνωρίσουμε από κοντά, να δούμε τον χαρακτήρα σας, τα ιδανικά σας, τον πόθο που κρύβετε μέσα σας για την Ελευθερία καθώς και το πόσο αφοσιωμένος στην οργάνωση και στα ιδανικά της μπορείτε να είστε. Από τη στιγμή που θα κρίνουμε ότι είστε εντάξει με όλα αυτά, θα πάρετε τον βαθμό του Ιερέα. Πρώτα θα σας αναλάβει ο μυητής, ο οποίος θα κάνεις μαζί σας κάποιες συζητήσεις και αν κρίνει ότι είστε ικανός, θα δώσετε τον όρκο. Κατά τη διαδικασία αυτή, μπροστά σε ένα εικόνισμα και ένα μικρό κίτρινο κερί ο μυητής θα σας κάνει κάποιες τελευταίες ερωτήσεις και αν οι απαντήσεις σας είναι οι αναμενόμενες, γονατίζοντας και κάνοντας τον σταυρό σας θα δώσετε τον μεγάλο όρκο. 

Ελπίζω τελικά να το θελήσετε και να ξεκινήσετε τη διαδικασία αυτή ώστε να γίνετε σύντομα μέλος της μυστικής μας οργάνωσης, διότι ο αγώνας θα είναι σκληρός και χρειαζόμαστε όλους τους Έλληνες με το μέρος μας.

Γιώργος Γιάννεβ, Γ1

Για να ενταχθείς ως μέλος στη Φιλική Εταιρία, πρέπει να περάσεις από μερικά στάδια. Πρώτα γίνεται η μύηση στην πρώτη βαθμίδα και για να περάσεις στην επόμενη βαθμίδα <<των ιερέων>> υπάρχει ένα πρωτόκολλο. Παρακολουθείται ο χαρακτήρας σου, τα ιδανικά, ο πόθος σου για ελεύθερη πατρίδα, ώστε να κριθεί ο βαθμός αφοσίωσής σου. Μετά κάνεις έναν διάλογο με έναν μυητή που θέτει ερωτήσεις για τις σχέσεις σου με τη Φιλική Εταιρία και το ότι μπορεί να χάσεις και τη ζωή σου για τον αγώνα. Εάν νιώθεις έτοιμος και ικανός να ενταχθείς, τότε περνάς στη βαθμίδα των ιερέων. Πραγματοποιείς συνάντηση μιας μέρα  νύχτα, σε ένα ασφαλές σπίτι με έναν μυητή, όπου φέρνεις ένα μικρό κίτρινο κερί και μπροστά σε μία εικόνα γονατιστός, δίνεις τον όρκο των Φιλικών.

Λάζαρος, Γ2

Λοιπόν, για να γίνεις μέλος της Φιλικής Εταιρείας χρειάζεται να έχεις έναν συγκεκριμένο βαθμό αφοσίωσης στην Εταιρεία. Αν τελικά κριθείς έτοιμος να προχωρήσεις στο βαθμό του Ιερέα, θα σε αναλάβει ένας μυητής με τον οποίο θα έχεις έναν σημαντικά διάλογο, κατά τη διάρκεια του οποίου ο μυητής θα σου θέτει καίριες ερωτήσεις για τη σχέση σου με τη Φιλική Εταιρεία, για το αν μπορούσες να χάσεις και τη ζωή σου για τα ιδεώδη της, για το πόσο έτοιμος και ικανός αισθάνεσαι. Εάν οι απαντήσεις σου είναι ικανοποιητικές, σου ανακοινώνει ότι πρόκειται να περάσεις στη βαθμίδα των Ιερέων και χωρίζεστε για να ξανασυναντηθείτε την επόμενη νύχτα. Ύστερα φέρνεις ένα μικρό κίτρινο κερί και θα πάτε σε ένα ασφαλές σπίτι. Εκεί ο μυητής θα πάρει ένα εικόνισμα και θα το στήσει στο τραπέζι. Μπροστά από το εικόνισμα ανάβετε το κερί και ο μυητής σε ρωτάει με επισημότητα για τελευταία φορά: «Μήπως δεν στοχάζεσαι τον εαυτόν σου εις αρκετήν δύναμην; Έχεις ακόμη καιρό να παραιτηθείς.. Από τον δεσμόν όπου εμβαίνεις μόνον ο θάνατος θα ημπορεί να σε λυτρώσει! Σε ολίγoν κάθε μεταμέλειά σου θα είναι ασυγχώρητος!» και η απάντηση σου για να συνεχιστεί η μυητική διαδικασία θα έπρεπε να είναι : «Το εστοχάστηκα και στέργω».

Αμέσως μετά ο μυητής θα πάρει το κερί και θα το δώσει σε εσένα που πρέπει να το κρατήσεις με το αριστερό χέρι, ενώ θα γονατίσετε και οι δύο σας, θα κάνετε τον σταυρό σας και θα ασπαστείτε την εικόνα. Σε αυτή τη θέση ο μυητής θα διαβάσει «τον μεγάλο όρκο" και ο εσύ θα επαναλαμβάνεις  με κάθε σεβασμό της ιερής εκείνης στιγμής. Τέλος, το κερί θα σβήσει και θα φυλαχτεί ευλαβικά, γιατί από εκείνη τη στιγμή είσαι Ιερέας της Φιλικής Εταιρείας.

Μαουρίσιο, Γ3

Η ένταξη στην Φιλική Εταιρεία δεν είναι εύκολη! Πρέπει να ορκιστείς πίστη στην πατρίδα σου ότι δε θα μας προδώσεις. Προτού γίνει αυτό, πρέπει να δοκιμαστείς και μετά θα κρίνουμε άμα είσαι κατάλληλος για να γίνεις μέλος. Εάν τα καταφέρεις και ενταχθείς στην οργάνωσή μας,  τότε οπωσδήποτε θα χρησιμοποιείς ψευδώνυμο και θα πρέπει να μάθεις το δικό μας κρυπτογραφημένο αλφάβητο. Μείνε πιστός μέχρι το τέλος της ζωής σου!

Μαρία, Γ2

 

1.       Συνέντευξη

Φανταστείτε ότι είστε δημοσιογράφος και  έχετε καλέσει στο studio μιας εκπομπής σας τον Έκτορα για να του πάρετε συνέντευξη. Προηγουμένως, έχετε ετοιμάσει τα ερωτήματα που θα του απευθύνετε και που θα αφορούν:

α. Τους λόγους για τους οποίους  επιθυμεί να συμμετέχει στον πόλεμο και να αναμετρηθεί με τον Αχιλλέα.

β. Ποια είναι η σημασία της τιμής για εκείνον.

 

1.       Συνέντευξη

Φανταστείτε ότι είστε δημοσιογράφος και  έχετε καλέσει στο studio μιας εκπομπής σας την Ανδρομάχη για να της πάρετε συνέντευξη. Προηγουμένως, έχετε ετοιμάσει τα ερωτήματα που θα της απευθύνετε και που θα αφορούν:

α. Κάποιες πληροφορίες για την προσωπική και οικογενειακή της ζωή.

β. Τους λόγους για τους οποίους  επιθυμεί να μην  συμμετέχει ο σύζυγός της Έκτορας στον πόλεμο και στην αναμέτρησή του με τον Αχιλλέα.

 

1.       Επιστολή ηλεκτρονική  / e-mail

Υποθέστε ότι η Ανδρομάχη και ο Έκτορας ζουν στην εποχή μας, στην οποία η επικοινωνία των ανθρώπων γίνεται άμεσα και ταχύτατα μέσω του διαδικτύου και των κινητών τηλεφώνων. Ως Ανδρομάχη στείλτε ένα e-mail στον Έκτορα με το οποίο τον καλείτε να αφήσει για λίγο τη μάχη για να συναντηθείτε. Στην επιστολή που θα συντάξετε, να γράψετε το σημείο συνάντησής σας και τους λόγους για τους οποίους επιθυμείτε τη συνάντηση.

 

ΙΣΤΟΡΙΑ - Φιλική Εταιρεία (Εκουτσίδου Σταυρούλα, ΠΕ02)

 

Με βάση τα παρακάτω στοιχεία να γράψετε ως αρχηγικό μέλος της Φιλικής Εταιρείας το δικό σας κρυπτογραφικό μήνυμα που θα σχετίζεται με την οργάνωση του αγώνα.

Οι Φιλικοί χρησιμοποιούσαν τα γνωστά γράμματα του αλφαβήτου αλλά με φωνητική αξία διαφορετική. Πιο αναλυτικά το κρυπτογραφικό αλφάβητο της Φιλικής Εταιρείας είχε ως εξής:

Επειδή, ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να «σπάσει» εύκολα κάπου εδώ αρχίζει η κρυπτογράφηση. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό από το αλφάβητο λείπουν τα γράμματα Η και Υ τα οποία αντικαθιστούσε συνήθως το Ι για να γίνεται πιο σύνθετη η αποκρυπτογράφηση.

Σε ό,τι αφορά τα πρόσωπα:

ο Αθανάσιος Τσακάλωφ ήταν ο  Α.Β.

ο Νικόλαος  Σκουφάς ήταν ο Α.Γ.

 ο  Εμμανουήλ Ξάνθος ήταν ο Α.Ζ.

 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης = Καλός

ο Καποδίστριας = ο  Ευεργετικός,

ο Παπαφλέσσας =  ο Αρμόδιος

ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν ο 113 ,

«προίκα» ήταν η στρατιωτική βοήθεια,

«τραγουδιστής» ήταν το κανόνι,

«αγκάθι» ήταν ο εχθρός,

«δακτυλίδιον» η λόγχη,

«δένδρα» τα τουφέκια,

«κύκλωψ» ο κατάσκοπος,

«ίππος» το μικρό καράβι-βάρκα,

«καμήλα» το εμπορικό πλοίο,

«ελέφας» το καράβι,

«κοπάδι» ο στόλος,

«νότες» τα πολεμοφόδια,

«ποιηταί» οι Έλληνες του στόλου,

«σύννεφα» τα μέλη της Εταιρείας και

«χορευταί» τα κλέφτικα στρατεύματα!

Τέλος, χρησιμοποιούσαν αριθμούς για να μιλήσουν για ένα μέρος. Το 2 ήταν η Πελοπόννησος, το 5 ήταν οι Σπέτσες, το 6 η Ύδρα, το 20 τα Γιάννενα, το 26 η Ρούμελη, το 39 το Βουκουρέστι, το 51 το Γαλάτσι, το 62 η Κωνσταντινούπολη, το 66 η Μυτιλήνη, το 68 η Σμύρνη και το 83 η Τεργέστη.

πηγή: https://blogs.e-me.edu.gr/a

EΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ

 

Επίσκεψη στο εβραϊκό μουσείο Θεσσαλονίκης στις 2 και 0 Νοεμβρίου 2022 (Λαζαριώτου Π. ΠΕ02)

Υποθέστε ότι  είστε ένας από τους Θεσσαλονικείς κατοίκους της εποχής πριν από το 1940 και επισκέπτεστε την σκεπαστή αγορά που στεγάζεται στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης- σημερινό εβραϊκό μουσείο. Αξιοποιώντας τις εικόνες και τις γνώσεις που αποκομίσατε από την επίσκεψή σας  στο εβραϊκό μουσείο:

α. Να περιγράψετε τα καταστήματα και τα επαγγέλματα των Εβραίων Θεσσαλονικέων.

β, Να ετοιμάσετε ένα σύντομο διάλογο δύο πολιτών κατά την επίσκεψή τους  στην  εβραϊκή αγορά.

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ: Από το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ (Ζέρβου Ε., ΠΕ 02)

 

 

 Με αφορμή ένα περιστατικό, κατά το οποίο νιώσατε απογοητευμένοι/ες από τη συμπεριφορά των γονιών σας προς εσάς, γράφετε μια σελίδα στο ημερολόγιό σας, όπου αποτυπώνετε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας σχετικά με τη γενικότερη συμπεριφορά των γονιών σας απέναντί σας.

Εργασία της Σαμαρτσίδου Νίκης (Β5)

22 Ιουνίου 2007

   Αγαπητό Ημερολόγιο,

   Σήμερα είναι Παρασκευή και έχω να σου πω πολλά. Σήμερα μάλωσα με τη μαμά μου για τους βαθμούς μου στο σχολείο. Η μαμά μου λέει πως θα μπορούσα καλύτερα, λες και άμα μπορούσα να γράψω παραπάνω στα διαγωνίσματα δε θα το έκανα. Τέλος πάντων, τώρα είμαστε μαλωμένες και αυτό με στενοχωρεί πολύ, γιατί θα ήθελα μερικές φορές να μπορεί να καταλάβει ότι δεν είμαι ρομπότ και ότι δεν μπορώ πάντα να τα πηγαίνω καλά.

   Γενικότερα, εγώ και η μαμά έχουμε καλές σχέσεις και, όταν μαλώνουμε, νιώθω παράξενα, λες και με τρώει κάτι από μέσα μου, λες και χάνω κάτι … έχουμε όμως τον τρόπο μας και οι δύο να συγχωρούμε η μία την άλλη. Η μαμά μερικές φορές μου φέρνει να φάω· μπαίνει στο δωμάτιο με ένα χαμόγελο και μου λέει ότι έφερε φρούτα να φάω, γιατί κάνουν καλό. Εγώ σε αυτό το χαμόγελο βλέπω μία «συγνώμη» … και δεν μπορώ να αντισταθώ, σηκώνομαι και της κάνω μια μεγάλη και σφιχτή αγκαλιά.

   Από τη δική μου θέση, για να της εκφράσω τη «συγνώμη» μου, της μαγειρεύω κάτι μετά τη δουλειά. Γενικά, μου αρέσει να μαγειρεύω και, όταν το κάνω για κάποιο αγαπημένο άτομο, μου δίνει μεγαλύτερη χαρά. Το αγαπημένο φαγητό της μαμάς μου είναι η καρμπονάρα, γι’ αυτό έμαθα να τη μαγειρεύω πολύ καλά. Όταν η μαμά μου βλέπει ότι της μαγείρεψα, στην αρχή το παίζει δύσκολη, αλλά μετά έρχεται και με γαργαλάει, μου λέει «μην φέρεσαι σαν αλεπουδάκι, δεν πιάνουν σε μένα αυτά», και μετά αρχίζει και γελάει και μετά καθόμαστε και τρώμε μαζί.

   Τη μαμά μου την αγαπώ πολύ και ας θεωρώ πως έχει κάποια ελαττώματα … άλλωστε, όλοι έχουμε.

   Αυτά ήταν τα νέα μου για σήμερα, αγαπητό ημερολόγιο, τα λέμε σύντομα.

 

 

Εργασία της Τόντζου Πηνελόπης (Β5) 

20/11/2020

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

   Σήμερα καυγάδισα πάρα πολύ έντονα με την μαμά μου. Η αφορμή του τσακωμού ήταν για ακόμα μια φορά η ώρα που γύρισα από την βόλτα μου με τα κορίτσια. Μια ώρα άργησα και δεν το έκανα επίτηδες, απλώς με την συζήτηση αφαιρέθηκα. Είμαι σίγουρη ότι ο λόγος που μαλώσαμε δεν ήταν η αργοπορία μου, απλώς ήθελε κάπου να ξεσπάσει και η εύκολη λύση ήμουν εγώ.

   Πάντα εγώ ήμουν, σε όλα τα πράγματα, σε όλη μου την ζωή, πάντα εγώ ήμουν η εύκολη λύση. Η κατάσταση είναι αποπνικτική μέσα σε αυτό το σπίτι, η μαμά γίνεται χίλια κομμάτια για να προλάβει σπίτι και δουλειά. Ο μπαμπάς, εκείνος δεν μπαίνει καν στον κόπο να ασχοληθεί μαζί μου, όχι πως η μαμά ασχολείται, αλλά έστω εκείνη ενδιαφέρεται αν έφαγα, δεν ενδιαφέρεται μόνο για το πόσα γκολ έβαλε ο ΠΑΟΚ.

   Νιώθω πολύ μπερδεμένη και κάποιες φορές αυτό το συναίσθημα μετατρέπεται στο μυαλό μου ως άδικη τύχη. Τα κορίτσια που ανέφερα πιο πριν δεν είναι όντως φίλες μου, βασικά δεν υπάρχουν, απλά έπρεπε να βρω μια δικαιολογία να φεύγω από το σπίτι. Πηγαίνω σε μία βιβλιοθήκη και κάθομαι με τις ώρες χαζεύοντας ή διαβάζοντας βιβλία. Αυτό εννοώ ότι είμαι άτυχη, σε άλλη περίπτωση θα ήμουν μια καλή μαθήτρια, με πολλούς φίλους και πιο επικοινωνιακή. Αντίθετα, περνάω τις τάξεις με το ζόρι, δεν μιλάω με κανέναν και είμαι πάντα μόνη μου. Θα ήθελα και εγώ μια φορά να έχω φίλες και όλα αυτά που έχουν οι άλλοι, αλλά αυτά θα γίνονταν μόνο αν ζούσα υπό άλλες συνθήκες.

   Άδικη η ζωή, σε κάποιους δείχνει την ασχήμια της από μικρή ηλικία, σε άλλους σε πιο μεγάλη ηλικία και σε άλλους ποτέ.

 

Η αδικημένη σου Λένα 

Εργασία του Μαντζούρη Δημήτρη (Β2)

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

  Σήμερα μάλωσα με τον πατέρα μου, επειδή δεν με άφησε να παίξω ένα παιχνίδι που ήθελα στον υπολογιστή, για μια ώρα μόνο. Δεν του είπα να μου αγοράσει κάτι, απλώς να με αφήσει να παίξω για λίγο, να ξεχαστώ. Τον μικρό μου αδερφό τον Ηλία όμως μια χαρά τον αφήνουν να παίζει όσην ώρα και όποτε θέλει. Πάντα αυτός είναι ο νικητής κι εγώ ο ηττημένος.

  Ένα άλλο παράδειγμα είναι ότι εμένα με άφησαν να βγαίνω βόλτες, με την άδειά τους φυσικά κάθε φορά, στην 1η Γυμνασίου. Τον Ηλία όμως τον άφησαν στην 6η Δημοτικού, χωρίς όμως να χρειαστεί να πάρει άδεια από κάποιον! Ε, αυτό τώρα είναι αδικία.

  Γενικά ο μικρός μου αδερφός θα υποστεί μικρότερη τιμωρία σε σχέση με εμένα για την ίδια αταξία, θα πάρει παραπάνω χαρτζιλίκι κτλ. Από ό,τι έχω καταλάβει τόσα χρόνια, η συμπεριφορά των γονιών μου προς εμένα και τον αδερφό μου δεν πρόκειται να αλλάξει, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Τουλάχιστον, έχω αυτό το ημερολόγιο που με αφήνει να τα βγάζω όλα από μέσα μου και να ξεσπώ, ακόμα και πάνω σε ένα φύλλο χαρτί.

Εργασία της Ζέρβα Χριστίνας (Β2)

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

 Σήμερα ήταν μια απαίσια μέρα στο σπίτι, η ημέρα τον βαθμών. Η μητέρα μου, όπως πάντα, δεν καταλαβαίνει τη δυσκολία ορισμένων μαθημάτων, ακόμα και αν λέει σε εμένα και στην ΑΡΙΣΤΟΎΧΑ αδερφή μου να προσπαθούμε και ό,τι γίνει, πάντα την νοιάζει. Η αδερφή μου βγάζει τέλειους βαθμούς και εγώ μέτριους σε σχέση με την περασμένη χρονιά. Οι βαθμοί μου φέρνουν όλους τους καβγάδες στο σπίτι, είναι κουραστικό να προσπαθείς τόσο πολύ, αυτό δεν είναι δίκαιο, ό,τι και να βγάλω δεν την νοιάζει η προσπάθειά μου και ο κόπος μου, περιμένω ένα μπράβο που δεν έρχεται ποτέ. Δεν είναι δίκαιο να είμαι πάντα η χαζή κόρη ή η χαζή αδερφή που δεν καταλαβαίνει και το χειρότερο είναι ότι έχω δύο ανθρώπους να με μειώνουν.

 Τουλάχιστον έχω τον μπαμπά μου, που είναι περήφανος για εμένα με ό,τι βαθμούς και αν βγάζω. Δεν λέω, τουλάχιστον νοιάζονται, αλλά μπορούν και με περισσότερη συμπαράσταση και κατανόηση, μιας και δεν είναι εύκολα όλα σε αυτήν την ζωή.

                                                                                                    Δική σου Ειρήνη

Εργασία της Σταυρουλάκη Παρασκευής (Β5)

  Κυριακή 5 Ιανουαρίου

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Άλλη μια μέρα με προβλήματα ήταν και η σημερινή. Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός! Σήμερα, ο αδερφός μου, που είναι και τρία χρόνια μικρότερος, μπήκε στο δωμάτιό μου και τα έκανε όλα χάλια και, σαν να μην έφτανε αυτό, δεν έβγαινε κιόλας, όταν προσπαθούσα να το τακτοποιήσω. Φυσικά εγώ νευρίασα και του έβαλα τις φωνές και με το δίκιο μου και αυτός, σαν μωρό που είναι, άρχισε να κλαίει! Δεν γίνεται να κάνει όλο αυτό που θέλει, επειδή είναι μικρός, πρέπει να του βάλουμε κάποια όρια! Πρέπει να του μάθουμε να σέβεται και να ακούει τους άλλους. Όπως καταλαβαίνεις, ο αδερφός μου άρχισε να κλαίει και να φωνάζει σαν κακομαθημένο και ήρθε η μαμά μέσα και άρχισε να με μαλώνει! « Εσύ φταις, ο αδερφός σου θέλει απλά να περάσετε λίγο χρόνο μαζί και τα κάνει όλα αυτά γιατί σε αγαπάει», όλο τα ίδια λέει και αγνοεί κάθε προσπάθειά μου να δικαιολογήσω τη θέση μου! Είναι σαν να το κάνει επίτηδες κάθε φορά, για να μην αφήσει καμία μέρα να κυλήσει δίχως καβγάδες μεταξύ μας. Με έχουν κουράσει πια και οι δύο!

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο αδερφός μου κάνει κάτι τέτοιο. Είναι σαν να προσπαθεί επανειλημμένα να με εκνευρίσει! Το ξέρω πως δεν πρέπει να δίνω σημασία και πρέπει να φέρομαι σαν μεγαλύτερος και ώριμος άνθρωπος, αλλά κάθε φορά παρασύρομαι από τον θυμό μου και καταλήγουμε σε αυτή την κατάσταση. Ίσως φταίει η εφηβεία για αυτή μου την άρνηση και έλλειψη αυτοσυγκράτησης! Δεν ξέρω τι να σκεφτώ, καταλαβαίνω ότι θέλει να παίξουμε και να περάσουμε περισσότερο χρόνο μαζί, αλλά και εγώ έχω πολλές υποχρεώσεις και απαιτήσεις που με αφήνουν με ελάχιστο ελεύθερο χρόνο.

Από την άλλη, με τη μαμά μου οι σχέσεις μας δεν είναι και τόσο καλές. Συνέχεια παίρνει το μέρος του αδερφού μου και με μαλώνει για το οτιδήποτε, ακόμα και αν δεν φταίω εγώ. Αισθάνομαι σαν ένα σάκο στον οποίο ξεσπάει όλο της το θυμό. Δεν μου αρέσει να μιλάω έτσι, γιατί ακούγομαι κακιά, αλλά πιστεύω ότι αγαπάει τον αδερφό μου περισσότερο από εμένα. Ακούγεται παιδιάστικο, το ξέρω, αλλά αυτός είναι και ένας από τους λόγους που έχω απομακρυνθεί από αυτήν και δεν την εμπιστεύομαι πια τόσο πολύ. Στο παρελθόν, που δεν υπήρχε ο αδερφός μου, ήμασταν πιο δεμένες μεταξύ μας, αλλά αυτό δεν ισχύει πια. Η αλήθεια είναι ότι έχει αλλάξει η συμπεριφορά της απέναντι σε εμένα ή έστω έτσι πιστεύω. Ίσως έχω πολλές απαιτήσεις και προσδοκίες από αυτή, τις οποίες δεν μπορεί να μου πραγματοποιήσει. Ίσως πάλι να υπεραναλύω τα πράγματα και να υπερβάλλω ή να είναι όλα στο μυαλό μου. Να, αυτές τις σκέψεις κάνω κάποιες φορές και πληγώνομαι τόσο πολύ που για όλη την ημέρα θα έλεγε κανείς ότι έχω κατάθλιψη!

Τέλος πάντων! Αυτά ήταν τα νέα μου για σήμερα, η ζωή μου είναι γεμάτη εκπλήξεις από ό,τι βλέπεις! Πρέπει να σε αφήσω τώρα για να συνεχίσω τα διαβάσματα μου. Θα σου γράψω όποτε μπορέσω!

                                                                        Η φίλη σου,

                                                             Σταυρουλάκη Παρασκευή

 

Περισσότερες εργασίες θα βρείτε στα σχόλια