ΕΦΗΒΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ - ΑΦΗΓΟΥΜΑΙ ΕΝΑ ΨΕΜΑ ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ (ΕΚΟΥΤΣΙΔΟΥ ΣΤ., ΠΕ02)

 ΕΦΗΒΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ 

ΑΦΗΓΟΥΜΑΙ ΕΝΑ ΨΕΜΑ ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ

(ΕΚΟΥΤΣΙΔΟΥ ΣΤ., ΠΕ02)

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ

Όλοι οι γονείς γνωρίζουν πως τα παιδιά τους  έχουν πει πολλά ψέματα σε αυτούς διότι φοβούνται να μην τους μαλώσουν ή τους στερήσουν κάτι ως επίπτωση της πράξης που κρύβουν. Όμως αν το ψέμα μαθευτεί, η επίπτωση θα είναι μεγαλύτερη, γι' αυτό τα παρακάτω θα μείνουν μεταξύ μας!

Πριν από 2 χρόνια οι γονείς μου μού αγόρασαν ένα mountain bike. Στους πρώτους 6 μήνες έκανα βόλτες στο πάρκο της περιοχής μου με τους φίλους μου. Φέτος στις αρχές του καλοκαιριού οι γονείς μου με άφησαν να βγω έξω στους δρόμους της Νικόπολης. Συνέχεια μου έλεγαν "να προσέχεις και να προσέχεις" .

Οι περισσότεροι δρόμοι ήταν άγνωστοι για εμένα, όμως τώρα που τους έχω μάθει απ' έξω και ανακατωτά, είμαι πιο άνετος, δηλαδή δεν έχω τον φόβο να χαθώ.

Μια μέρα συζητούσαμε εγώ και ο φίλος,  με τον οποίο κάνουμε ποδήλατο μαζί, με τις μαμάδες μας και μέσα στην συζήτηση  αναφέραμε ότι πλέον φτάνουμε τα 40χλμ/ώρα σε 20 δευτερόλεπτα (σχετικά γρήγορα για ποδήλατο).Από τότε μου λέει η μαμά μου να μην τρέχω πάνω από 45χλμ/ώρα, όμως η αλήθεια είναι πως πολλές φορές τρέχω πάνω από 60χλμ/ώρα. Μάλιστα θυμάμαι χαρακτηριστικά μία μέρα που έτρεξα με 69χλμ/ώρα και ήμασταν ενθουσιασμένοι με τον φίλο μου.

Αυτό είναι ψέμα που λέω στους μου εδώ και 6 μήνες και νομίζω πως θα το λέω για πολύ καιρό ακόμη!    

Γιώργος, Α1

 

Πέρσι την Πρωταπριλιά αποφασίσαμε εγώ, η αδερφή μου και η μητέρα μου να κάνουμε μια φάρσα στον πατέρα μου. Θα του λέγαμε ένα ψέμα για να δούμε πώς θα αντιδράσει αλλά θα του αποκαλύπταμε αμέσως την αλήθεια.

   Το απόγευμα εκείνης της ημέρας πήραμε τηλέφωνο τον πατέρα μας και τον βάλαμε σε ανοιχτή ακρόαση για να ακούει και η μητέρα μας. Του είπαμε ότι δεν ξέρουμε που βρίσκεται η μαμά, ότι είμαστε μόνες μας στο σπίτι και ότι φοβόμασταν πολύ. Προσπαθήσαμε να κάνουμε πως κλαίμε για να είμαστε πιο πειστικές ότι είχαμε πανικοβληθεί. Επίσης, του είπαμε πως ούτε η γιαγιά ήταν σπίτι για να πάμε εκεί και του ζητήσαμε να έρθει γρήγορα.

   Η μητέρα μου καθόταν δίπλα μας και γελούσε ενώ ο πατέρας μας θύμωσε πάρα πολύ γιατί μας πίστεψε και μας είπε ότι έρχεται κατευθείαν σπίτι. Κλείσαμε το τηλέφωνο και αφού γελάσαμε για λίγο είπαμε να του πούμε την αλήθεια. Τον ξαναπήραμε τηλέφωνο και του είπαμε ότι όλα ήταν μια πρωταπριλιάτικη φάρσα. Αν και παρέμεινε για λίγο ακόμα νευριασμένος, το βράδυ που γύρισε σπίτι μας ζήτησε να μην ξανακάνουμε παρόμοια πλάκα.

Δήμητρα, Α1

 

Ένα πρωί ξύπνησα, πήγα σχολείο, γύρισα, έφαγα και έπρεπε κατευθείαν να φύγω για τα αγγλικά, στα οποία έγραφα τεστ. Ξεκίνησα,λοιπόν, να γράφω και αφού τέλειωσα το τεστ, το έδωσα και έφυγα στο σπίτι μου. Την επόμενη φορά, πήγα στα αγγλικά και κυρία μου έδωσε το τεστ μου. Είχα πάρει 80%. Γύρισα στο σπίτι και η μαμά μου με ρώτησε τι πήρα. Της είπα πως πήρα 90% και όχι 80. Αφού πέρασε η ώρα κάποια στιγμή πήγα να της εξηγήσω τα λάθη μου. Όμως μπερδεύτηκα και της είπα πήρα 80% επειδή…  Και εκεί με διακόπτει και μου λέει "90 δεν είπες ότι πήρες;" Προσπάθησα να το καλύψω αλλά δε με πίστεψε. Τελικά καρφώθηκα μονή μου και φυσικά μου έβαλε τιμωρία. Από τότε δεν της ξαναέκρυψα τίποτα και της λέω όλη την αλήθεια πάντα. 

Μαργαρίτα, Α1

 

  Η αλήθεια είναι πως όταν ήμουν μικρή έκανα πολλές αταξίες. Μερικές από αυτές οι γονείς μου τις ξέρουν, ενώ άλλες καλό θα ήταν να μην τις μάθουν!

Μία φορά το καλοκαίρι όταν ήμουν μικρή έσπασα κατά λάθος ένα βάζο της μαμάς μου. Όταν το είχαμε αγοράσει, η μαμά μου με είχε συμβουλέψει να είμαι πολύ προσεκτική με αυτό το βάζο καθώς της άρεσε πολύ. Όταν περνούσα από το σημείο που βρισκόταν  το βάζο πρόσεχα πολύ , μέχρι που μία μέρα έτσι όπως έτρεχα μέσα στο σπίτι έπεσα και το έσπασα. Αγχώθηκα πολύ μόλις συνειδητοποίησα τι έκανα. Το μόνο πράγμα που σκεφτόμουν ήταν πώς θα της το πω, που ακόμα και αν δεν της το έλεγα, θα το έπαιρνε είδηση από μόνη της. Τότε σκέφτηκα να πω στην μαμά μου πως το έσπασε η αδερφή μου, αφού έτσι κι αλλιώς θα με πίστευε καθώς είμαι η μικρότερη. Η μαμά  μου μάλωσε την αδερφή μου και της είπε την επόμενη φορά να είναι πιο προσεκτική. Ευτυχώς  που η αδερφή μου ήταν θυμωμένη και δεν μου μιλούσε! Μέχρι και σήμερα η μαμά μου πιστεύει πως η αδερφή μου ευθύνεται για ό,τι έγινε. Τώρα που έχω μεγαλώσει, έχω μετανιώσει γι'  αυτό που έκανα και είμαι σίγουρη πως δε θα το ξανακάνω (εκτός και αν είναι μεγάλη ανάγκη!). 

Φωτεινή, Α1

 

Ένα από τα ψέματα που έχω πει στους γονείς μου είναι αυτό που θα σας πω. Χθες το μεσημέρι όταν γύρισα από το σχολείο πήρα την απόφαση να φτιάξω μπισκότα για τα γενέθλια της μαμάς μου που είχαν περάσει. Γενικά, ξέρω να μαγειρεύω, οπότε πίστεψα πως δεν θα υπάρξει πρόβλημα (να σημειωθεί εδώ πως δεν έχω ξανά δοκιμάσει να φτιάξω γλυκά μόνη μου!). Πήρα τα υλικά που χρειαζόμουν, μάλιστα πήρα τα διπλάσια καθώς ήμουν πολύ σίγουρη πως θα έβγαιναν πολύ νόστιμα τα μπισκότα. Τα βάζω στο μίξερ με τη σειρά όπως έλεγε η συνταγή. Όμως υπήρχε ένα πρόβλημα, δεν έλεγε πουθενά πόση ώρα έπρεπε να χτυπήσω τα υλικά, οπότε τα χτύπησα για λίγο χωρίς να δώσω πολύ σημασία. Όταν έφτασα στο σημείο '' πλάθουμε τα μπισκότα και τα βάζουμε στον φούρνο..'' κατάλαβα ότι κάτι πάει λάθος! Η ζύμη έμοιαζε περισσότερο με νερό παρά με ζύμη! Πίστεψα πως ήταν καλή ιδέα να πετάξω τη ζύμη στα σκουπίδια και να πω στη μαμά μου πως το βούτυρο το είχε ρίξει ο αδερφός μου κατά λάθος κάτω και ότι το γάλα το ήπιαμε... Δεν της έχω πει την αλήθεια και δεν σκοπεύω να την πω!

Άννα, Α1

 

 Όταν ήμουν λίγο πιο μικρή, περίπου 10 ετών, είχα μια μικρή εμμονή με μια παιδική σειρά κινουμένων σχεδίων. Εκείνη την περίοδο έβγαινε η επόμενη σεζόν και ήθελα αναμφισβήτητα να τη δω. Μια φίλη μου  επίσης την έβλεπε και με κάλεσε στο σπίτι της να τη δούμε παρέα, μια και ανυπομονούσαμε τόσο καιρό. Μόνο που όταν πήγα να ρωτήσω τη μαμά μου μού είπε όχι διότι δε γνώριζε καλά το κορίτσι και δεν ήθελε να πάω. Εγώ, όμως, την επόμενη μέρα που ήταν να συναντηθούμε σπίτι της είπα στη μαμά μου ότι θα βγω απλώς έξω μαζί της. Πήγαμε, τέλος πάντων, στο σπίτι της, το είδαμε, έγινε η δουλειά μας. Όταν ,όμως, γύρισα σπίτι είδα τη μαμά μου να με κοιτάει με ένα αυστηρό βλέμμα και αγχώθηκα. Τότε μου είπε πως συνάντησε τη μαμά της στο σουπερμάρκετ, έμαθε πως πήγα σπίτι της και έφαγα και μια τιμωρία. Από τότε έμαθα να μην της λέω ψέματα, γιατί ξέρω πως ό τι και να γίνει θα το μαθαίνει! Αν και αυτό μπορεί να ήταν σύμπτωση, τις περισσότερες φορές με καταλαβαίνει έτσι κι αλλιώς!

Ραφαηλία, Α1

Ένα ψέμα που έχω πει στους γονείς μου  είναι το εξής. Πριν από κάμποσους μήνες θα γιορτάζαμε την πρωτομαγιά. Οι γονείς μου ασχολούνταν με το μαγείρεμα, ο αδελφός μου έπαιζε με τα αυτοκινητάκια του και εγώ τριγυρνούσα δίχως να έχω τι να κάνω.  Τότε μου έρχεται μια ιδέα, να βάλω το αναψυκτικό στον καταψύκτη. Με το που το έκανα ένιωσα περήφανος, διότι βοήθησα σε κάτι και εγώ. Οι ώρες περνούσαν και έφτασε επιτέλους η ώρα για το τραπέζι. Κατά την διάκια του φαγοποτιού ακούγεται ένα ΜΠΑΑΑΑΑΑΜ!!! Αμέσως η μητέρα μου έτρεξε να δει τι έγινε. Με το που άνοιξε την πόρτα της κατάψυξης βγαίνει από τα ψυγείο ένα σιντριβάνι από αναψυκτικό, διότι το γυάλινο μπουκάλι έσκασε. Δεν άργησε πολύ η μυτερά μου να ρωτήσει ποιος το έβαλε εκεί μέσα το γυάλινο μπουκάλι. Τότε εγώ της είπα πως εγώ δεν έκανα τίποτα και κατακόκκινος απέφευγα να την αντικρίσω. Η μαμά μου το κατάλαβε και με παρηγόρησε, μα το τελευταίο που μου είπε ήταν πως άμα χάλαγε το ψυγείο θα μου έκοβε τα αυτιά! Αμέσως εγώ της υποσχέθηκα πως δεν θα το ξανακάνω και αυτή με συγχώρησε .

Γιώργος, Α1

Μια μέρα που έπαιζα playstation έχασα και γι' αυτό νευρίασα πολύ. Έτσι, χτύπησα με δύναμη το τηλεκοντρόλ με αποτέλεσμα να σπάσει ο μοχλός του. Αλλά για να μη με μαλώσουν οι γονείς μου είπα πως δεν ήξερα γιατί έσπασε  και με πίστεψαν, οπότε τη γλίτωσα και δε θα το ξανακάνω ποτέ.

Παϊσιος, Α1

Πριν 3 βδομάδες εκεί που τελείωσα το φαγητό μου, σηκώθηκα  να βάλω το πιάτο μου στον νεροχύτη και κατά λάθος έριξα ΤΟ ΒΑΖΟ με το χέρι μου! Εκείνη τη στιγμή πανικοβλήθηκα γιατί ήταν το αγαπημένο βάζο της μητέρας μου και αμέσως πήρα μια σκούπα και άρχισα να μαζεύω τα γυαλιά. Όμως για να μη με μαλώσει εμένα η μητέρα μου έδωσα μερικά λεφτά στην αδερφή μου για να πει ότι αυτή το έσπασε. Έτσι κι έγινε! Με αυτόν τον τρόπο γλίτωσα την τιμωρία!

Γιώργος, Α1

Το προηγούμενο καλοκαίρι εγώ με την ξαδέρφη μου είχαμε κανονίσει να πάμε στη Waterland. Εγώ, όμως, δεν ήθελα να πληρώσω και το βράδυ καθώς σκεφτόμουν τι να κάνω θυμήθηκα ότι πάντα για τον ξάδερφό μου και την ξαδέρφη μου που είναι 17 και 15 χρονών πληρώνει η μαμά τους. Οπότε μόλις την άλλη μέρα πήγα στο σπίτι τους για να με πάρουν έκλεψα την κάρτα. Όμως πριν φύγουμε ήθελαν να ελέγξουν αν την έχουν πάρει μαζί τους κι εγώ κατευθείαν την έβαλα στη θέση της. Στη διαδρομή, επειδή η ξαδέρφη μου κοιμόταν δίπλα μου  και είχε αυτή μέσα στην τσάντα της την κάρτα, εγώ σαν πονηρό παιδί την έκλεψα και μόλις φτάσαμε τους είπα ότι με τη δική μου κάρτα θα πληρώσω ενώ στην πραγματικότητα ήταν η δική τους. Έτσι πλήρωσα και για τους τρεις μας. Μόλις τελειώσαμε και πήγαμε στο σπίτι τους, η μαμά τους άρχισε να τους μαλώνει, γιατί δεν τους είχε επιτρέψει να αγοράσουν φαγητό και τότε τα ξαδέρφια μου κατάλαβαν τι έκανα. Τους χρωστούσα τα λεφτά και από τότε δεν το ξανάκανα.

Άγγελος, Α1

Όταν ήμουν μικρή, δε μιλούσα πολύ και συνήθιζα να δείχνω τι θέλω. Μια μέρα πήγα στο ψυγείο και πήρα το μπουκάλι με το γάλα. Όμως μου έπεσε κάτω. Τότε ήρθε η αδερφή μου και μετά η μαμά μου και επειδή φοβήθηκα είπα πως η αδερφή μου έριξε το γάλα. Τότε τιμωρήθηκε η αδερφή μου κι εγώ πήγα να παίξω με τα παιχνίδια μου!

Α1

Ένα από τα ψέματα που έχω πει στους γονείς μου είναι ότι θα πήγαινα βόλτα με τους φίλους μου αλλά εγώ πήγα στο κέντρο για να βγάλω φωτογραφίες τα λεωφορεία. 

Είχαν μείνει μερικές μέρες μέχρι τα σχολεία να ανοίξουν κι εγώ είχα βαρεθεί, γι' αυτό σκέφτηκα να πάω στο κέντρο να βγάλω μερικές φωτογραφίες για να τις ανεβάσω στο instagram. Οι γονείς μου με πίστεψαν πως θα πάω βόλτα με τους φίλους μου και μου έδωσαν 1 ευρώ με το οποίο αγόρασα τα εισιτήρια για το λεωφορείο. Μόλις έφτασα στο κέντρο, μου ήρθε μήνυμα στο τηλέφωνό μου. Νόμιζα πως ήταν οι γονείς μου αλλά ήταν η αδερφή μου. Φοβήθηκα τόσο πολύ που πήγα να πέσω από τις σκάλες του λεωφορείου! Αφού πέρασε μισή ώρα κάνοντας βόλτα στο κέντρο, είπα να γυρίσω σπίτι, επειδή οι γονείς μου θα ανησυχούσαν. Μόλις έφτανα στη στάση, είδα πω το λεωφορείο μόλις έφυγε και γι' αυτό άρχισα να τρέχω προς την επόμενη στάση, η οποία ήταν λιγάκι μακριά. Τελικά πρόλαβα να φτάσω πρώτος, επειδή ο δρόμος είχε πολλή κίνηση. Όταν όμως έφτασε το λεωφορείο, ήταν τόσο γεμάτο, που όταν ήταν να κλείσουν οι πόρτες, έκλεισαν με το ζόρι. Έτσι, μέχρι το τέλος της διαδρομής ήμασταν σαν τα ψάρια σε κονσέρβα! 

Όταν έφτασα σπίτι, η μαμά μου με ρώτησε πού κάναμε βόλτα κι εγώ της απάντησα πως κάναμε βόλτα στο πάρκο. Βεβαίως, αυτή με πίστεψε και πήγα αμέσως στο δωμάτιό μου να ανεβάσω τις φωτογραφίες...

Μιχάλης, Α1

Πριν μια βδομάδα η γιαγιά μου έδωσε στη μαμά μου το βάζο της για να το προσέξουμε να μην πάθει τίποτα όσο θα λείπει για τις διακοπές. Ο ξάδερφός μου όμως που είχε έρθει μια μέρα επίσκεψη στο σπίτι είπε να παίξουμε ποδόσφαιρο κι εγώ κατά λάθος έριξα την μπάλα στο βάζο και αυτό έσπασε. Τότε ήρθε η μαμά μου και ρώτησε ποιος το έσπασε κι εγώ είπα ψέματα πως το έσπασε ο ξάδερφός μου.

Σωτήρης, Α1

Πολλές φορές έχω πει ψέματα για το ότι είμαι άρρωστη στην  μαμά μου αλλά δεν έπιανε κάθε φορά. Θυμάμαι μια φορά που δεν ήθελα να πάω σχολείο, γι' αυτό είπα στη μαμά μου πως μου πονάει η κοιλιά .... Δεν ξέρω αν με είχε πιστέψει τότε. Πάντως με άφησε να μείνω σπίτι. Εγώ χαρούμενη που πέτυχα αυτό που ήθελα έκατσα όλη μέρα σπίτι και βγήκα και βόλτα το μεσημέρι ασχέτως αν η μαμά μου κατάλαβε πως έλεγα ψέματα. Την άλλη μέρα ξύπνησα και άρχισα να μην νιώθω καλά στην πραγματικότητα! Αλλά η μαμά μου δεν με πίστευε με την καμιά γι' αυτό και πήγα σχολείο αλλά τελικά πήρα άδεια και γύρισα σπίτι. Από τότε δεν έχω ξαναπεί ψέματα σε κανέναν για το αν είμαι καλά η όχι!

Αναστασία, Β1

Ένα ψέμα που είχα πει στους γονείς μου ήταν ότι, όταν με πείραζε ο αδερφός μου, έκανα ψέματα ότι με βαρούσε και έκλαιγα από μόνος μου, ώστε να τον βάλουν τιμωρία. Όμως δεν πετύχαινε σχεδόν ποτέ!

Πέτρος, Α1

Πριν από λίγες μέρες μου συνέβη κάτι απροσδόκητο και που δεν έπρεπε να μάθει η μητέρα μου, ή, ακόμα καλύτερα, να μου συμβεί!

   Ήμουν βόλτα με τους φίλους μου και πήγαμε να κάτσουμε σε μια μπουγάτσα για να φάμε. Παρήγγειλα μια λουκανόπιτα που κόστιζε δύο ευρώ (μεταξύ μας, πανάκριβη για λουκανόπιτα!) κι οι υπόλοιποι παρήγγειλαν από μια μπουγάτσα γλυκιά ο καθένας. Όταν την πήρα στα χέρια μου, αυτά λαδώθηκαν κι άρχισαν να γλιστράνε. Μετά από καμιά ώρα περίπου, άκουσα τον ήχο της ειδοποίησης ενός μηνύματος από το κινητό μου. Τότε, έβαλα το χέρι μου στην τσέπη, έπιασα όσο πιο καλά μπορούσα το τηλέφωνο και διάβασα το μήνυμα. Καθώς το έβαζα πίσω στην τσέπη, μου γλίστρησε κι έπεσε με την οθόνη στο πάτωμα. Όταν το σήκωσα από κάτω, είδα τις γραμμές που είχαν δημιουργηθεί από το σπάσιμο.

   Έμεινα στήλη άλατος για μερικά δευτερόλεπτα, ώσπου να συνειδητοποιήσω τι είχε συμβεί. Ύστερα σκέφτηκα πως έπρεπε να φύγω, μιας κι η ώρα είχε περάσει. Έτσι πλήρωσα κι έφυγα, σκεπτόμενος το πώς θα  έλεγα στους γονείς μου για το συμβάν αυτό.

   Όταν γύρισα στο σπίτι, παρίστανα τον άνετο. <<Πώς πέρασες στη βόλτα σου; >> με ρώτησε η μαμά μου. <<Τέλεια!>> της είπα εγώ. <<Καλύτερα δε γίνεται!>>.

   Για μερικές μέρες δεν είχε καταλάβει τίποτα, ώσπου μόλις χθες είδε τη ραγισμένη οθόνη, επειδή είχα αφήσει το κινητό πάνω στο γραφείο μου κι αυτή έτυχε να περνάει από 'κει. Φυσικά μου φώναξε, επειδή της έκρυψα την αλήθεια. Προσπάθησα να της εξηγήσω, αλλά μάταια. Δεν έπαιρνε από λόγια εκείνη τη στιγμή. Και με το δίκιο της, εδώ που τα λέμε, μιας κι ήταν το τρίτο κινητό στη σειρά...

   Τουλάχιστον, τώρα, ξέρει την αλήθεια και δε χρειάζεται να αγχώνομαι για το αν θα με επιπλήξει ή όχι...Το έκανε ήδη!

Γιώργος, Β1

   Όταν ήμουν πιο μικρή γκρίνιαζα συνεχεία για το πόσο ήθελα να πάρω τη μεταξένια, ένα μικρό, χνουδωτό σκουληκάκι. Η μαμά μου βέβαια έλεγε πως είναι πεταμένα λεφτά και να μην πιστεύω όσα βλέπω στη τηλεόραση. Μετά από πολύ κλάμα το όνειρο του 8χρονου εαυτού μου έγινε πραγματικότητα! Οι γονείς μου με προειδοποίησαν να μην την αφήνω σε κοινό χώρο καθώς ο Ντέρεκ το σκυλί μας θα μπορούσε να την έτρωγε.

  Εγώ μέσα στην τρελή χαρά δεν έδωσα πολύ βάση και πήγα αμέσως να παίξω μαζί με τη μεταξένια. Αλλά αυτή σα να μην ανταποκρινόταν όπως φαινόταν στη διαφήμιση! Τότε θυμήθηκα τα λόγια της μαμάς μου, νεύριασα και την πέταξα κάπου στο σαλόνι.

 Την επόμενη μέρα ο Ντέρεκ δεν ξυπνούσε, μαντέψτε γιατί... Οι γονείς μου νευριασμένοι και στεναχωρημένοι ρωτούσαν για το πώς βρέθηκε εκεί το παιχνίδι. Εγώ υποκρινόμενη την κλαμένη, καθώς δεν μπορούσα να αντιληφθώ τη σοβαρότητα της κατάστασης, έκανα την ανήξερη.

   Μέχρι και σήμερα κανένας δεν έχει μάθει γι΄ αυτό το θλιβερό γεγονός. Αιώνια η μνήμη του Ντέρεκ!  Ελπίζω να έχει βρει την δικαιοσύνη που του άξιζε κάπου εκεί πάνω.

Κυριακή, Β1

Μια μέρα και πιο συγκεκριμένα ένα βράδυ καθόμουν και έβλεπα τηλεόραση στο σαλόνι του σπιτιού μου. Εκείνο το βράδυ όλοι έλειπαν. Η αδερφή μου ήταν στη δουλειά της και η μαμά μου και ο μπαμπάς μου είχαν πάει επίσκεψη σε κάποιους συγγενείς μας. Τέλος πάντων, πήγα να φάω το βραδινό μου. Κυρίως τρώω δημητριακά και εκείνο άρχιζα να ετοιμάζω για να φάω. Πήρα το μπολάκι που τρώω πάντα μέσα τα δημητριακά και το γάλα και ήμουν έτοιμος. Αλλά έχω μια συνήθεια, να τρώω στον καναπέ και όχι στο τραπέζι το συγκεκριμένο φαγητό. Έτσι, όμως, όπως έτρωγα μου γλίστρησε το μπολ μέσα από τα χέρια μου και έπεσε όλο πάνω στο χαλί και στο πάτωμα. Ευτυχώς που είχα φάει το μισό! Πού να μου έπεφτε και όλο! Εκείνη τη στιγμή σαν να μην έφτανε αυτό ακούω το τηλέφωνο να χτυπάει. Το σηκώνω και είναι η μαμά μου. Λέω από μέσα μου "Λες να μου πουν ότι έρχονται;" και σαν να το ήξερα μου λέει ότι επιστρέφουν σε 5 λεπτά. Παίρνω δυο βαθιές ανάσες και σε ταχύτητα φωτός αρχίζω να σφουγγαρίζω τα πάντα, μέχρι που έφτασαν οι γονείς μου. Εγώ αγχωμένος τους κοιτάζω. Μετά από την κλασική κουβέντα "τι κάνεις;" και τα σχετικά, διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει το μπολ. Τους λέω εγώ ότι, επειδή είχε ήδη μια ρωγμή, έτσι όπως το κατέβαζα από το ράφι έσπασε στα χέρια μου. Στην αρχή νόμιζα ότι τους ψάρωσα αλλά έλα που όλες οι μαμάδες έχουν το ύφος εκείνο που ξέρουν ότι τους λες ψέματα! Άρχισε να ψάχνει κάτω από τον καναπέ και διαπιστώνει ότι υπάρχουν κομματάκια από τα δημητριακά. Λέω τότε "πάει το κατάλαβε"! Όντως το κατάλαβε και επειδή δεν μπορούσα να το σώσω, είπα όλη την αλήθεια. Τελικά μου είπαν να προσέχω για να μη συμβεί ξανά και άλλη φορά, παρόλο που νόμιζα πως θα με μαλώσουν!

Παναγιώτης, Β1

Πολλές φορές, εμείς τα παιδία, φοβόμαστε την αντίδραση των γονιών μας οπότε είναι λογικό να λέμε κάποια ψέματα ή να κάνουμε θέατρο ώστε να μη μας μαλώσουν. Έτσι κι εγώ, όταν ήμουν μικρή έκανα πολλές ζημιές. Θυμάμαι μια φορά, είχα σπάσει ένα βάζο και είχα φοβηθεί πάρα πολύ. Όταν το έμαθε η μαμά μου, άρχισε να μας μαλώνει κι εγώ σαν παιδί από τον φόβο μου κατηγόρησα τη μικρή μου αδερφή με αποτέλεσμα να τιμωρηθεί εκείνη. Αργότερα, βέβαια, άρχισα να έχω τύψεις και τελικά είπα στη μαμά μου ότι το έκανα εγώ. Μια άλλη φορά, πρόσφατα, ήθελα να βγω με μια φίλη μου και δύο φίλους μου. Άλλα γνωρίζω πως οι γονείς μου δε με αφήνουν να βγαίνω με αγόρια. Οπότε τους είπα πως θα βγω με τις συμμαθήτριές μου. Και για να μην καταλάβουν κάτι πήρα μια μια από τα κορίτσια και τις είπα πως αν η μαμά μου τους πάρει τηλέφωνο να της πουν πως είναι μαζί μου. Κάποιες φορές τα ψεματάκια χρειάζονται!

Πολυξένη, Β1