ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΕΚΟΥΤΣΙΔΟΥ ΣΤ., ΠΕ02)

  ΓΡΑΦΩ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ  (Εκουτσίδου Στ., ΠΕ02)

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ

Κάποτε υπήρχαν δύο αδερφές η Μαρία και η Έλντα. Η Έλντα ήταν ένα αρκετά σκανταλιάρικο κορίτσι, που πάντα έφερνε τα πάνω-κάτω. Έτσι, λοιπόν, το βράδυ της πρωτοχρονιάς η Έλντα ήθελε να μείνει ξύπνια, για να μπορέσει επιτέλους να συναντήσει τον Αϊ-Βασίλη, θα ήταν όμως βαρετό αν το έκανε μόνη της, οπότε παρακάλεσε την αδερφή της να μείνει μαζί της. Η Μαρία ήξερε πως δεν είναι σωστό αυτό αλλά την παρέσυραν τα πειστικά λόγια της αδερφής της.

 Τότε ήρθε η στιγμή! Όλοι κοιμόντουσαν εκτός από τα δύο άτακτα κοριτσάκια. Ξαφνικά ακούστηκε ένας δυνατός ήχος από την καμινάδα, τα κορίτσια πήγαν προσεκτικά να δουν ποιος είναι και χωρίς καν να το πάρουν χαμπάρι το σαλόνι τους είχε γεμίσει με άπειρα ξωτικά. Ένα από αυτά τις είδε και έκανε σήμα κινδύνου στα υπόλοιπα. Όλα άρχισαν να πανικοβάλλονται και πάνω στην ταραχή τους μέσα από μια μαγική σκόνη ο Αϊ-Βασίλης εμφανίζεται, ενώ τα παιδιά είχαν μείνει έκπληκτα. Αυτό όμως δεν κράτησε για πολύ. Το τελευταίο πράγμα που θυμόντουσαν τα κορίτσια ήταν ότι ο Αϊ-Βασίλης πήρε λίγη από τη μαγική του σκόνη και τη φύσηξε πάνω τους. 

Την επόμενη μέρα ξύπνησαν όλοι στα κρεβάτια τους. Τα δύο αδέρφια δεν μπορούσαν να πιστέψουν τι είχε γίνει μόλις το προηγούμενο βράδυ!!! Έτρεξαν γρήγορα προς το χριστουγεννιάτικο δέντρο και βρήκαν τα υπέροχα δώρα τους, αυτά που πραγματικά είχαν ζητήσει από τον Αϊ-Βασίλη μη μπορώντας να καταλάβουν αν αυτό που είχε συμβεί ήταν ένα απλό όνειρο ή πραγματικότητα.

Κυριακή, Β1

   Όπως πολλά  παιδιά του κόσμου, έτσι κι εγώ, την Παραμονή των Χριστουγέννων, πήρα το τρίγωνο μου και βγήκα στους δρόμους της γειτονιάς μου για να πω τα κάλαντα. Μαζί μου είχαν έρθει ένας φίλος μου, ο οποίος αντί για τρίγωνο είχε ως όργανο του μια φυσαρμόνικα,  με τον μικρότερο αδελφό του.

   Αρχικά πήραμε σβάρνα όλα τα μαγαζιά της Παλαιολόγου, ύστερα προχωρήσαμε σε διάφορα μικρότερα στενάκια και μπήκαμε σε οικοδομές. Πήγαμε σε συγγενείς, γνωστούς και φίλους. Μέσα σε καμιά ώρα είχαμε μαζέψει γύρω στα σαράντα ευρώ κι οι τρεις, σε άλλη μια ώρα άλλα σαράντα περίπου και, όταν κοντεύαμε να κλείσουμε την τρίτη ώρα, αποφασίσαμε να πάμε σε μια τελευταία οικοδομή για να συμπληρώσουμε άλλα σαράντα ευρώ.

   Χτυπήσαμε διάφορα κουδούνια και μας άνοιξαν σχεδόν αμέσως. Ανεβήκαμε στον πρώτο όροφο με τον ανελκυστήρα και χτυπήσαμε ένα κουδούνι στην τύχη. Η πόρτα άνοιξε και στο κατώφλι της στεκόταν ένας μεσήλικας, μεσαίου αναστήματος, φαλακρός άντρας. Στο ένα χέρι κρατούσε χρήματα, ενώ το άλλο ήταν κρυμμένο πίσω στην πλάτη του. Όταν τελειώσαμε με τα κάλαντα, άπλωσα το χέρι μου για να πάρω την ανταμοιβή μας. Και τότε αυτός, με το κρυμμένο χέρι του, άρχισε να με τραβάει μέσα στο σπίτι του. Εντελώς αντανακλαστικά, αποτραβήχτηκα προς τα πίσω κι άρχισα να τρέχω μαζί με την ομάδα μου. Ο απαγωγέας μας μάς πήρε στο κατόπι, αφού πήρε τα κλειδιά του και κλείδωσε την πόρτα του σπιτιού του.

   Εμείς τρέχαμε, τρέχαμε χωρίς σταματημό. Ο φίλος μου έβγαλε ταχύτατα το κινητό του απ’ το τσαντάκι του και κάλεσε την αστυνομία. Για να μπορέσει να μας βρει, προσπαθούσαμε να μείναμε στην ίδια οδό που είχαμε αναφέρει στην αστυνομία. Ταυτόχρονα, πασχίζαμε για να μη μας ανακαλύψει ο διώκτης μας. Για να τα καταφέρουμε και τα δύο, κρυφτήκαμε σε μια πυλωτή.

   Για καλή μας τύχη, η αστυνομία ήρθε μέσα σε πέντε λεπτά, τη στιγμή που ο απαγωγέας θα μας έβρισκε. Παραδέχτηκε τα πάντα και συνελήφθη. Μάλιστα, ομολόγησε ότι είχε απαγάγει κι άλλα παιδιά και τα είχε κλειδωμένα στο σπίτι του.

   Έτσι καταφέραμε να γλυτώσουμε και να γυρίσουμε στα σπίτια μας σώοι και αβλαβείς. Για καλό και για κακό, λέω να μην βγω την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς για κάλαντα.

Γιώργος, Β1

Οι αναποδιές των Χριστουγέννων  

Σε μία πόλη μακρινή, πολύ μακρινή, ζούσε ο Αι Βασίλης μαζί με την γυναίκα του και τα εκατομμύρια μικρά πραματάκια του, τα ξωτικά. Ήταν προπαραμονή Χριστουγέννων και ο Αι Βασίλης είπε να περάσει από το εργοστάσιο παιχνιδιών και το γκαράζ του, για να ελέγξει αν όλα πάνε ρολόι. Όταν έφτασε, λοιπόν, διαπίστωσε μια ταραχή. Ένα ξωτικό του είπε πως η παιχνιδομηχανή είχε χαλάσει. Φώναξε όλα τα ξωτικά και τους είπε να κάνουν κάτι γρηγορά, γιατί αύριο ήταν παραμονή Χριστουγέννων και τα παιδιά θα στεναχωριόντουσαν αν δεν έπαιρναν δώρο. Στην συνέχεια κατευθύνθηκε προς το έλκηθρο και τους τάρανδους, αλλά προς μεγάλη του έκπληξη δεν ήταν κάνεις εκεί. Οι τάρανδοι και το έλκηθρο έλειπαν από την θέση τους! Ο Αι Βασίλης έτρεξε αμέσως και το είπε στη γυναικά του ώστε να βρουν μια λύση. Εκείνη τη στιγμή τους ήρθε μια καταπληκτική ιδέα. Έβαλαν ένα ξωτικό να ψάξει και να βρει από μια γυάλινη σφαίρα πού είναι οι τάρανδοι και το έλκηθρο. Μετά από αρκετή ώρα τα βρήκε, ήταν στην κορυφή ενός βουνού, ψηλού βουνού, του Έβερεστ. Στη συνέχεια είπαν στο ξωτικό να πάει να τα βρει και να τα φέρει πίσω. Του έδωσαν τρία μπισκότα και νερό. Όμως τα μπισκότα ήταν μαγικά  και το καθένα είχε από μια υπερδύναμη. Δηλαδή μπορούσε να πετάξει, να τρέξει και να σκαρφαλώσει. Το ξωτικό ήξερε για τις δυνάμεις και για να φτάσει γρηγορά έφαγε το μπισκότο με το οποίο μπορείς να τρέχεις γρήγορα για να φτάσει γρηγορά στον προορισμό του. Λίγο αργότερα, επειδή δεν μπορούσε να σκαρφαλώσει, έφαγε από το μπισκότο με το οποίο μπορείς να σκαρφαλώσεις. Ο κόπος του δεν πήγε χαμένος, γιατί τελικά βρήκε τους ταράνδους και το έλκηθρο. Τελικά έδωσε στους ταράνδους λίγο από το μπισκότο οπού μπορείς να πετάς και γυρίσαν γρήγορα πίσω. Όσο για το εργοστάσιο παιχνιδιών, ευτυχώς τα μικρά ξωτικά τα κατάφεραν εγκαίρως και έφτιαξαν  όλα τα παιχνίδια. Την παραμονή των Χριστουγέννων ο Αι Βασίλης ετοιμάστηκε, φόρεσε τις μπότες του, τα ρούχα του και περίμενε να τον φωνάξουν τα ξωτικά ώστε να ξεκινήσει το ταξίδι του. Όλα πήγαν ρολόι χάρις τις ιδέες του Αι Βασίλη και της γυναίκας του. Με αυτόν τον τρόπο κατάφεραν να μην στεναχωρήσουν κανένα παιδί.    

Μαργαρίτα, Α1 

Ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς και τα ξωτικά του Αι Βασίλη ετοίμαζαν τα δώρα όσο οι τάρανδοι ξεκουράζονταν για το μακρινό ταξίδι που τους περίμενε. Για άλλη μια χρονιά η Blue, το σκυλάκι του Αι Βασίλη, τον παρακαλούσε να την πάρει μαζί του στο έλκηθρο, γιατί ήθελε να μοιράσει και αυτή δώρα μαζί του. Ο Άγιος Βασίλης όμως αρνήθηκε να την πάρει καθώς δεν υπήρχε χώρος για αυτήν. Η Blue στενοχωρημένη απομακρύνθηκε και ξάπλωσε δίπλα στο τζάκι.

     Λίγο πριν φύγει ο Αι Βασίλης κάποια ξωτικά του είπαν τα δυσάρεστα νέα. Το ξωτικό που τον βοηθούσε να μοιράσει τα δώρα είχε αρρωστήσει βαριά με αποτέλεσμα να μην μπορεί να έρθει στο << ταξίδι>> αυτό. Ο Αι Βασίλης δεν ήξερε τι να κάνει. Τότε είδε την Blue να τον κοιτάει κατάματα σαν να του λέει <<εγώ θα σε βοηθήσω >>.  Εκείνος χωρίς να έχει άλλη επιλογή συμφώνησε να την πάρει μαζί του. Τελικά αποδείχτηκε πως η Blue ήταν πολύ καλή στη δουλειά αυτή. Από εκείνη την Πρωτοχρονιά και στο εξής τα δώρα τα μοίραζε η Blue με τον Αι Βασίλη.

Άννα, Α1

Τα χειρότερα Χριστούγεννα που θα μπορούσε να έχει κανείς

Όλα ξεκίνησαν από έναν κουβά γεμάτο νερό, από τον οποίο γλίστρησε η μητέρα της οικογένειας και πέρασε τα Χριστούγεννα στο νοσοκομείο χωρίς κανέναν δίπλα της. Αυτό έφερε ως αποτέλεσμα τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας να πρέπει να κάνουν όλα όσα ήταν προγραμματισμένα μόνοι τους. 

Αρχικά ο πατέρας έπρεπε να φτιάξει κάποιο γλυκό μαζί με κάποιο από τα 6 παιδιά του,διότι τη βραδιά των Χριστουγέννων θα πήγαιναν σε κάποιους φίλους τους, μακριά από την πόλη τους… Μετά από αρκετή ώρα και πολύ κόπο, έφτιαξαν μία πιατέλα γεμάτη μελομακάρονα . Είχαν  λιώσει σοκολάτα για να την βάλουν από πάνω αλλά με το που  γύρισαν  να την πάρουν είδαν τον σκύλο τους να την έχει καταβροχθίσει!

  Μισή ώρα πριν φύγουν ο μπαμπάς είχε πάει στο βενζινάδικο για να γεμίσει το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου, όμως στο δρόμο του τον τηλεφώνησε ο μεγαλύτερος γιος του και του είπε πανικόβλητος πως πρέπει να γυρίσει γρήγορα γιατί ο σωλήνας του νεροχύτη είχε σπάσει και πετούσε παντού νερά … Επέστρεψε αμέσως σπίτι και επισκεύασε τη ζημιά. Έπειτα  φόρτωσαν  τα πράγματά τους και τα δώρα  και έφυγαν για το σπίτι των φίλων τους.

Στη μέση της διαδρομής ο μπαμπάς βλέπει πως η βενζίνη του αυτοκινήτου είχε τελειώσει, γιατί δεν είχε προλάβει να πάει στο βενζινάδικο και φεύγοντας το είχε ξεχάσει. Η μόνη λύση για να φύγουν από εκεί ήταν να περπατήσουν ως το κοντινότερο βενζινάδικο για να αγοράσουν ένα μπιτόνι βενζίνης. Δεν είχαν άλλη επιλογή για αυτό και το έκαναν. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκαν πως άμα ήταν η μαμά τους σπίτι όλη μέρα δεν θα γινόταν όλα αυτά.

Αρκετή ώρα μετά έφτασαν στους φίλους τους, πέρασαν τη νύχτα εκεί και με το ξημέρωμα επέστρεψαν σπίτι τους χωρίς κανένα άλλο πρόβλημα. 

Γιώργος, Α1

Τα Χριστούγεννα είναι μία γιορτή που οι περισσότεροι έχουμε συνηθίσει να βρισκόμαστε όλοι μαζί γύρω από το γιορτινό τραπέζι και να ανοίγουμε τα δώρα μας κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Έτσι λοιπόν στο σπίτι μιας οικογένειας την παραμονή των Χριστουγέννων, αφού είχαν φτιάξει το γιορτινό τραπέζι, ξεκίνησαν να μοιράζονται μεταξύ τους χριστουγεννιάτικες ιστορίες και να παίζουν επιτραπέζια παιχνίδια. Εκείνη τη στιγμή το μικρότερο παιδί της οικογένειας θέλησε να κοιτάξει από το παράθυρό τους τα στολισμένα σπίτια. Τότε είδε μία πεινασμένη οικογένεια να ψάχνει απεγνωσμένα για φαγητό. Από τα πρόσωπά τους κατάλαβε πως ήταν πολύ στεναχωρημένοι. Έπειτα αναρωτήθηκε τι θα μπορούσε να κάνει έτσι ώστε να τους κάνει ξανά χαρούμενους. Χωρίς δεύτερη σκέψη σκέφτηκε να τους φτιάξει λίγο φαγητό και να τους δώσει μερικά ρούχα για να μην κρυώνουν. Όταν τους τα έδωσε, είδε τη χαρά στο πρόσωπό τους.

Τα Χριστούγεννα είναι μία γιορτή που μοιράζει χαρά σε όλους τους ανθρώπους. Γι' αυτό λοιπόν είναι καλό να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, για να είναι όλοι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. 

Φωτεινή, Α1

  Ήταν Παραμονή Πρωτοχρονιάς και είχα πολύ άγχος, γι' αυτό και δεν μπορούσα να κοιμηθώ μέχρι τις 3 τα μεσάνυχτα. Μετά όμως κουράστηκα και έπεσα για ύπνο. Δεν πρόλαβα να κοιμηθώ και ακούστηκε ένας περίεργος ήχος, που μάλλον προερχόταν απ’ έξω, ο οποίος με έκανε να αναστατωθώ. Σηκώθηκα και άνοιξα το παντζούρι και τι να δω! Τα πάντα ήταν άσπρα! Ετοιμάστηκα αμέσως να βγω έξω να πιάσω λίγο χιόνι. Πριν προλάβω όμως ακούω πάλι τον ίδιο περίεργο ήχο, αλλά αυτή τη φορά πιο δυνατά. Έκπληκτος ανεβαίνω πάνω στην ταράτσα και βλέπω τον Αϊ Βασίλη που είχε κολλήσει σε γειτονική καμινάδα και δίπλα του τους ταράνδους οι οποίοι ζητούσαν βοήθεια. Εγώ έτρεξα να τους βοήθησα και βγάλαμε τον Αϊ Βασίλη, αυτός όμως έπρεπε να αφήσει τα δώρα σε αυτό το σπίτι. Προσπαθούσε αλλά δε χωρούσε να περάσει από την καμινάδα. Εγώ όμως χωρούσα και ρώτησα των Αϊ Βασίλη:

-Μπορώ να φορέσω μια στολή του Αϊ Βασίλη και να δώσω εγώ τα δώρα;

Αυτός μου απάντησε "ναι, γιατί και όχι" και τότε εγώ πήγα να φορέσω την στολή. Μου έδωσε τα δώρα και κατέβηκα κάτω από την καμινάδα. Έβαλα τα δώρα κάτω από το δέντρο και ανέβηκα πάλι πάνω. Και τότε μου είπε:

 - Μπράβο, και επειδή με βοήθησες, θα σου δώσω δύο δώρα αλλά μόνο όταν θα κοιμηθείς. 

Με πολλή αγωνία κατέβηκα κάτω και πήγα κατευθείαν στο κρεβάτι να κοιμηθώ. Την επόμενη μέρα ξύπνησα, σηκώθηκα αμέσως από το κρεβάτι και έτρεξα προς το δέντρο. Εκεί είδα δυο μεγάλα πακέτα για εμένα, το ένα ήταν ένα μεγάλο ποδήλατο και το άλλο ήταν ένα πατίνι! Πηδούσα από τη χαρά μου! Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη φανταστική ημέρα!

Μιχάλης, Α1

Κάθε Χριστούγεννα, όπως κάθε παιδί πηγαίνει για κάλαντα, πηγαίνει διακοπές, στολίζει το δέντρο κτλ, έτσι κάνω περίπου κι εγώ. Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή που αρέσει στους περισσότερους ανθρώπους. Είναι η εποχή που γεννήθηκε ο Χριστός. Συχνά χιονίζει εδώ στην Ελλάδα. 

Μπορεί να μην πηγαίνω  διακοπές αλλά κάνω πάντα βόλτες στη Θεσσαλονίκη. Στα 7 μου πήγα για πρώτη φορά στην οδό Λαγκαδά για να πάρω πυροτεχνήματα τα οποία τα πέταξα εγώ. Τώρα ως 12χρονος πλέον έχω αλλάξει συνήθειες. Δεν πηγαίνω πια με τους γονείς μου να πω τα κάλαντα αλλά με φίλους μου. Δεν παίζω άλλο με αυτοκινητάκια αλλά βγαίνω βόλτες με φίλους και παλιούς συμμαθητές μου. 

Τα Χριστούγεννα είναι μια ξεχωριστή γιορτή και σε κάθε τόπο τα γιορτάζουν διαφορετικά, όπως στη Ρωσία που τα γιορτάζουν στις 7 Ιανουαρίου.

Άγγελος, Α1

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα μικρό κοριτσάκι, η Χριστίνα. Έκανε πολλές σκανταλιές και ταλαιπωρούσε τους γονείς της. Το πρωί της παραμονής της Πρωτοχρονιάς που ήρθαν οι ξαδέρφες της για επίσκεψη συζητούσαν τα δώρα που περιμένουν από τον Άι Βασίλη. <<Εμείς ήμασταν αρκετά φρόνιμες φέτος, σίγουρα θα μας τα φέρει!>> είπαν χαμογελαστές ενώ η Χριστίνα τους κοιτούσε με απορία. <<Τι εννοείτε, δηλαδή μόνο στα φρόνιμα παιδιά φέρνει δώρα;>> ρώτησε τρομοκρατημένη και εκείνες της απάντησαν καταφατικά.

  Το απόγευμα της ίδιας μέρας μετά τη συζήτηση των κοριτσιών η Χριστίνα αποφάσισε να αλλάξει τη συμπεριφορά της με την ελπίδα να πάρει τα δώρα που ζήτησε. Έτσι ολόκληρη τη μέρα προσφέρθηκε να κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού και να βοηθήσει τους γονείς της. Εκείνοι από την άλλη πλευρά απλώς την κοιτούσαν αφού είχαν ήδη καταλάβει ποιος ήταν ο σκοπός της.

  Όταν επιτέλους είχε αλλάξει η χρονιά και ξημέρωσε, η Χριστίνα κατέβηκε κάτω τις σκάλες μόνο για να δει το δέντρο ….. άδειο!  Δεν υπήρχε ούτε ένα δώρο! Απογοητευμένη άρχισε να κλαίει. Τότε την φώναξαν οι γονείς της για να συζητήσουν, την συγχώρεσαν και της έδωσαν μια ακόμη ευκαιρία. Από εκείνη τη μέρα συμπεριφερόταν άψογα, γιατί είχε καταλάβει το λάθος και είχε μετανιώσει πικρά. Οπότε τον επόμενο χρόνο το χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν γεμάτο δώρα.    

Δήμητρα, Α1 

Υπάρχει κάπου σε μία άλλη διάσταση το βασίλειο του Halloween,το οποίο το κυβερνούσε ο βασιλιάς ΚΡΑΤΟΣ. Ο βασιλιάς αυτός ήταν δίκαιος στην χώρα του αλλά ήθελε να αλλάξει πολλά πράγματα σε άλλες διαστάσεις και ένα από αυτά ήταν ο κόσμος των ανθρώπων και ήθελε να καταστρέψει τα Χριστούγεννα , γιατί νόμιζε ότι ήταν απειλή για το βασίλειό του. 

Ο ΚΡΑΤΟΣ δεν μπορούσε ακόμα να βρει τρόπο αλλά είχε μάθει για ένα πετράδι το οποίο σε επέτρεπε να ταξιδεύεις σε άλλες διαστάσεις. Ήθελε, λοιπόν, να βρει το πετράδι ώστε να μπορέσει να ανοίξει μια πύλη στον κόσμο των ανθρώπων, να στειλει τα τέρατα για να φοβίζουν τους ανθρώπους, ώστε αυτοί να μην μπορέσουν να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα.

Το πετράδι αυτό βρισκόταν πολύ βαθιά μέσα στην γη και για να μπει κάποιος έπρεπε να είναι πολύ λεπτός και τολμηρός. Έτσι αποφάσισε να μιλήσει στον καλύτερο στρατιώτη που είχε τον ΣΚΕΛΕΤΟΝ ΤΖΑΚ. Ο ΣΚΕΛΕΤΟΝ ΤΖΑΚ στην αρχή δεν ήθελε και αρνήθηκε αλλά μόλις ο βασιλιάς του έταξε πλούτη και δόξα αυτός άλλαξε γνώμη και δέχτηκε.

Έτσι, ο Βασιλιάς ΚΡΑΤΟΣ τον πήγε στο σημείο που βρίσκεται η είσοδος για το πετράδι. Όντως η τρύπα ήταν μία πολύ μικρή και στενή που μόνο κάποιος σαν τον ΣΚΕΛΕΤΟΝ ΤΖΑΚ θα μπορούσε να μπει και να βγει. Αμέσως ο ΣΚΕΛΕΤΟΝ ΤΖΑΚ  μάζεψε τα κόκαλά του και έγινε τόσο λεπτός που χώρεσε σχεδόν άνετα στην τρύπα. Μετά από αρκετή ώρα ο ΣΚΕΛΕΤΟΝ ΤΖΑΚ εμφανίστηκε με την πέτρα στα χέρια του. Ο Βασιλιάς δεν το πίστευε και από την πολύ χαρά του είπε:

-Επιτέλους τώρα θα μπορέσω να καταστρέψω τα Χριστούγεννα των ανθρώπων.

Μόλις τον άκουσε ο ΣΚΕΛΕΤΟΝ ΤΖΑΚ απόρησε σε αυτό που είπε ο βασιλιάς, δηλαδή αναρωτήθηκε τι ήταν τα Χριστούγεννα και γιατί ήθελε να τα καταστρέψει.

Τότε ο ΤΖΑΚ πήρε αμέσως το πετράδι και έφυγε προς τα βουνά του HALLOWEEN που μόνο αυτός τα ξέρει καλά και δε θα μπορούσαν να τον βρουν εύκολα. Ο ΚΡΑΤΟΣ θυμωμένος δεν ήξερε τι να κάνει και μόλις γύρισε στο βασίλειο διέταξε όλους τους στρατιώτες να πάνε στα βουνά να βρουν τον ΤΖΑΚ και το πετράδι. Όμως ο ΤΖΑΚ πήρε την απόφαση να χρησιμοποιήσει το πετράδι και να πάει στον κόσμο των ανθρώπων για να δει ο ίδιος πώς είναι τα Χριστούγεννα.

Μόλις άνοιξε η πύλη και πέρασε στον κόσμο των ανθρώπων.  Έμεινε άφωνος με αυτά που έβλεπε. Πολλά φώτα στα σπίτια και στους δρόμους, άλλα πολύχρωμα άλλα να αναβοσβήνουν, στολισμένα δέντρα, παιδιά να τραγουδάνε και σε όλους τους δρόμους μουσική.

Ο ΤΖΑΚ καταενθουσιάστηκε και ένιωσε πολύ όμορφα με όλα αυτά που έβλεπε, αλλά απόρησε γιατί ο Βασιλιάς του ήθελε να καταστρέψει κάτι τόσο πολύ όμορφο. Έτσι πήρε την απόφαση να γυρίσει πίσω και να πει τι είδε. Αφού επέστρεψε, αμέσως πήγε στον Βασιλιά ΚΡΑΤΟΣ να του τα διηγηθεί. Ο ΚΡΑΤΟΣ μόλις τον είδε αντί να τον τιμωρήσει θέλησε πρώτα να τον ακούσει. Έτσι ο ΤΖΑΚ του είπε για όλα αυτά που είδε και το πόσο πολύ αγαπημένοι ήταν οι άνθρωποι αυτή την ημέρα, ότι ήταν μια γιορτή χαράς και αγάπης και δεν αποτελεί κάποια απειλή για το βασίλειο του HALLOWEEN όπως νόμιζε ο ΚΡΑΤΟΣ.

Ο ΚΡΑΤΟΣ μολις άκουσε τον ΤΖΑΚ αποφάσισε να πάει να δει και αυτός αυτά που του διηγήθηκε κι έτσι έκαναν. Μόλις έφτασαν στον κόσμο των ανθρώπων δεν πίστευε αυτό που έβλεπε και παραδέχτηκε ότι έχει λάθος εντύπωση για τα Χριστούγεννα. Μάλιστα ένιωσε τόσο άμορφα κι εκείνος που είπε ότι μακάρι να ήταν όλες οι ημέρες των ανθρώπων σαν την ημέρα των Χριστουγέννων αλλά αυτό θα χάλαγε τη μαγεία αυτής της ημέρας που περιμένουν με ανυπομονησία όλοι οι άνθρωποι.

Μετά από πολύ ώρα, αφού είχαν μείνει για να βλέπουν τους ανθρώπους χαρούμενους και τα φώτα, πήραν τον δρόμο του γυρισμού.

Ο ΚΡΑΤΟΣ χαρούμενος αποφάσισε να ορίσει και αυτός στην χώρα του την ημέρα των Χριστουγέννων. Ο ΣΚΕΛΕΤΟΝ ΤΖΑΚ ήταν πολύ χαρούμενος και ευτυχισμένος που πλέον και αυτοί θα γιόρταζαν αυτή την υπέροχη μέρα.

Άννα, Α1