Άσκηση δημιουργικής γραφής

                  Να γράψετε ένα ημερολόγιο με τους προβληματισμούς της Ελισάβετ (Μουτζάν-Μαρτινέγκου).

                       Γ1  Ιωάννα                                     30 Μαρτίου 1825      

                       Αγαπητό μου ημερολόγιο,                                              

              Σήμερα αισθάνομαι ιδιαίτερη δυστυχία! Κανονικά θα έπρεπε να νιώθω συναισθήματα χαράς και όχι λύπης, για την επανάσταση του έθνους μου. Η αιτία της δυστυχίας μου είναι το ότι είμαι γυναίκα σε μία εποχή πολύ δύσκολη γι αυτό το φύλο. Εξαιτίας αυτού δε μπορώ να συμβάλλω και να βοηθήσω στην επανάσταση.                                                   Θα επιθυμούσα να ζω σε έναν κόσμο πιο ανοιχτόμυαλο, στον   οποίο θα έχω και εγώ δικαίωμα να μιλήσω. Δε μου επιτρέπουν να έχω άποψη, ούτε για το ποιόν θα παντρευτώ. Αν παντρευτώ κάποιον και δεν του φέρομαι όπως επιθυμεί, δηλαδή σαν  "σκλάβα", θα με θεωρήσει κακιά, ενώ από την άλλη αν επιλέξω να μείνω ανύπαντρη, ο αδερφός μου και ο θείος μου θα με τιμωρήσουν. Δε θα μου επιτρέψουν ούτε μέχρι την εκκλησία να πηγαίνω. Ούτε για μία απλή βόλτα!                                                                                                                   Αγαπώ ιδιαίτερα το γράψιμο, βέβαια μερικές φορές, κάθομαι και σκέφτομαι τι θα συμβεί στα συγγράματά μου έπειτα από τον θάνατό μου. Πολύ πιθανό ο αδερφός μου να τα στείλει να γίνουν προσάναμμα στο μαγειρείο. Αυτό όμως δε θα με αποτρέψει από το να έχω ελπίδα πως ίσως τη γλιτώσουνε  και  κάποτε τα βρει κάποιος ο οποίος θα τα εκτιμήσει σωστά. Άλλωστε όλοι μας έχουμε κάποιο σκοπό να εκπληρώσουμε σε αυτή τη ζωή, ο δικός μου είναι το γράψιμο...                                         

                                                                     Δικιά σου,

                                                                        Ελίζα

                                                                                                                                           

                 Γ5  Ειρήνη                                                31 Μαρτίου 1825

     

                Αγαπητό μου ημερολόγιο,                                                        Σήμερα είμαι πολύ λυπημένη. Ενώ θα έπρεπε να είμαι χαρούμενη για την επανάσταση του έθνους μου, δε μπορώ να βοηθήσω γιατί είμαι γυναίκα.                                                                                                 Θα ήθελα να είμαι ελεύθερη, αλλά δε με αφήνουν να επιλέξω τον τρόπο της ζωής μου. Αν παντρευτώ κάποιον φοβάμαι ότι θα είναι ένας από αυτούς τους άντρες οι οποίοι θα θέλουν να έχουν τη γυναίκα τους σα σκλάβα και άμα δε κάνεις αυτά που θέλουν, σε θεωρούν κακιά γυναίκα.                                                                                                 Όμως αν δε παντρευτώ κάποιον, ο αδερφός μου μαζί με το θείο μου θα με αναγκάσουν να κάθομαι όλη την ημέρα σπίτι κλεισμένη μέσα στους τέσσερις τοίχους χωρίς να μπορώ να βγω έξω ούτε καν για να πάω στην εκκλησία. Η επόμενη επιλογή είναι να μου προξενέψουνε κάποιον που ούτε καν θα γνωρίζω γιατί θα τον διαλέξουνε μόνοι τους χωρίς εμένα.                                                                                          Επιθυμώ να γράφω, αλλά σκέφτομαι τι θα γίνουν τα συγγράματά μου όταν πεθάνω. Μάλλον θα τα φάνε οι σκόροι ή αν τα βρει ο αδερφός μου θα τα δώσει στους δούλους του να τα σκίσουνε και στη στην συνέχεια  θα τα δώσουν στους μάγειρες για να τα χρησιμοποιήσουνε για προσάναμμα. Στενοχωριέμαι αρκετά όταν σκέφτομαι τι κατάληξη θα έχουν τα τέκνα μου, τα οποία γεννήθηκαν με την ευστροφία και την αγχίνοιά μου, αλλά δε μπορώ να κάνω πολλά γι αυτό. Μακάρι να τα βρει κάποιος που θα τα εκτιμήσει και ίσως μπορέσει να τα εκδόσει...   

                                                                                     Δικιά σου, 

                                                                                      Ελισάβετ